Hoofdstuk 25

Ik wordt wakker door mijn wekker die mijn kamer vult met Mind, ik zie dat Daan nog slaapt en ik besluit een ontbijtje voor hem te gaan maken. Als ik onder kom zie ik dat mijn broertje tv aan het kijken is en ik loop naar de keuken, ik pak een bord in de vorm van een hart en leg er twee broodjes en een beschuitje op. Op de broodjes doe ik hagelslag en op het beschuitje suiker, ik pak ook een glas appelsap en loop met het eten naar boven. Ik zet het bord en glas even op mijn bureau en maak Daan wakker "je moet zo voetballen" ik zet het bord op zijn buik en ga naast Daan liggen, hij eet een broodje en het halve beschuit op "en de rest?" Vraag ik bezorgd "de rest is voor mijn prinsesje" en hij geeft een kusje op mijn voorhoofd, hij zet hij bord op mijn schoot en pakt het glas drinken. "Je bent geweldig, ik wil je nooit meer kwijt" "ik jou ook niet" ik eet het beschuitje op, ik hoor dat ik een sms'je en kijk 'Mabel is onrustig en haar been is dik' ik ga weer tegen Daan aanliggen maar zeg niks, "wat is er liefje?" Vraagt Daan "Mabel, lees maar" en ik druk mijn mobiel in zijn handen " meisje toch, zullen we even naar Mabel toegaan?" "Maar jij moet toch voetballen?" Vraag ik verbaasd "Ja, om 4 uur pas" ik ga zitten en geef Daan een kus "kleed je aan, dan gaan we naar Mabel" ik pak snel een stapeltje kleren uit de last en trek ze aan, als Daan zijn kleren ook aan heeft rennen we naar beneden en Daan zegt "eten doen we straks wel" we springen op onze fiets en binnen vijf minuten zijn we op de manege. Als ik naar Mabel wil lopen komt Inge naar ons toe "kom even mee naar mijn kantoortje" ik kijk Daan bang aan en hij slaat een arm om me heen, we lopen achter Inge aan en als we gaan zitten zegt Inge "goed dat Daan ook is meegekomen" "hoezo? Is er ook iets met Zorro?" "Nee, dat niet maar ik durf het je niet te vertellen" "is het zo erg dan?" Inge is stil "ik ga naar Mabel" als ik de deur uit wil lopen zie ik dat Inge tranen in haar ogen heeft, snel doe ik de deur achter me dicht en ren naar Mabel. Mabel ligt op de grond en ik ga tegen haar aan zitten " ik weet niet wat je hebt, maar blijf volhouden" ik voel een traan over mijn wang rollen en ga onder de voerbak zitten, ik blijf Mabel over haar hoofd aaien en hoor voetstappen, de voetstappen komen dichterbij en ik zie dat Daan over de staldeur kijkt " ze zit niet meer bij Mabel in de stal" zegt hij - ik wil niet horen dat Mabel dood gaat- denk ik en blijf stil zitten. Ik hoor voetstappen weglopen en even later staat Inge bij Mabel ik zat niet fijn dus ik ging even verzitten, Inge kwam de stal in en zag mij zitten "Daan is naar je opzoek" "ik wil niet dat Mabel dood gaat" zeg ik huilend "zal ik tegen Daan zeggen dat je hier zit? Dan kan hij het je vertellen" "je doet maar" Inge gaf mij een knuffel en liep de stal uit, ik pakte mijn mobiel en sms'te Marjon ' Er is iets met Mabel, Inge durft het me niet te vertellen' stuurde ik, ik stopte mijn mobiel weg en ging tegen Mabel aan liggen. "Mabel, wat is er?" "Laat Daan zo zeggen dat het niks ernstigst is" ik schrik van een hand op mijn schouder en ga zitten, Daan komt naast me zitten " lieve Cindy, ik vindt dit niet leuk om te zeggen" Ik zie dat Daan tranen in zijn ogen heeft "ze gaat dood hé?" “Ik weet niet hoe ik dit moet vertellen” ik zie hem kijken naar Mabel, Daan pakt mijn hand en legt hem op Mabel haar buik “voel eens heel goed” “Wat moet ik voelen?” “oh, Ik dacht dat ik een veulentje voelde” “dat kan toch niet?” “zullen we even buiten de stal gaan zitten? Dan vertel ik je alles” Daan trekt me omhoog en we gaan tegen Mabel haar stal zitten “Lieve Cindy, ik heb Mabel laten dekken door Zorro” ”Maar? Hoe? Wanneer?” “het moest een verassing zijn,ik wilde je het je vertellen vandaag” “Maar, wanneer komt het veulen?” “ eigenlijk volgende week,maar de dierenarts is gisteren geweest” “En toen? Wat gebeurt er nu?” “Mabel heeft heel veel last van haar been en ze is ziek geworden” Ik begin te huilen ”en het veulen dan?” “De dierenarts komt zo, dan gaan ze Mabel helpen en misschien het veulentje al op de wereld zetten” ik begin te huilen en roep “Dat kan niet, Mabel mag niet doodgaan” “ik weet het schat, maar anders heeft ze nog heel lang pijn” ik loop Mabel haar stal weer in en kruip zo dicht mogelijk tegen de muur onder de waterbak, Mabel legt haar hoofd op mijn schoot en ik aai haar over haar hoofd. Daan komt bij me zitten “Ik kan het niet geloven, ze is zo sterk. Wat heeft ze precies?” “ze had na de val blijkbaar een ontsteking” Ik begon te huilen en rende weg, ik had niet in de gaten dat Daan de boxdeur dicht deed en achter me aan rende. Ik vergat dat ik mijn fiets op de manege had staan er rende naar huis, gelukkig was er niemand thuis dus rende ik meteen naar boven. Ik wilde niemand zien, zelfs Daan niet. Ik wilde niet dat hij me zo zag, hij was zo aardig voor me. Ik ging op bed liggen en begon nog harder te huilen, ik hoorde mijn mobiel afgaan. Daan sms’te ‘Heey schat, je was opeens weg. Ik kom je fiets zo brengen’, Ik zag dat Marjon me had gebeld en ik belde terug, Marjon vroeg of ze even langs moest komen. Marjon zei dat ze er binnen 5 minuten was, “de sleutel ligt onder de mat, ik lig op bed” zei ik “Oke, dan zie je me zo verschijnen” Binnen vijf minuten hoorde ik Marjon de trap op komen “Ik zag Daan net nog, hij heeft me alles verteld” ik kon niks zeggen en kon alleen nog maar huilen “Ik vindt het zo erg voor je” “ze is” “Ik weet het, ze is drachtig” “waar is Daan? Is deed zo lullig tegen hem” “Rein is naar hem toe” “ik vindt mezelf zo stom” “Dat ben je niet” “Zal ik Rein bellen dat ze even moeten komen?” Marjon belt Rein en als ze opgehangen heeft zegt ze “Ik moet van Rein zeggen dat Daan kei blij is dat hij mag komen” tien minuten later zitten Marjon en ik beneden op de bank als de bel gaat, Marjon loopt naar de deur en doet open ze komt terug gelopen met Daan en Rein achter zich aan. Daan rent naar me toe en geeft me een kus “Ik dacht dat ik je kwijt was” “Ik dacht dat ik door mezelf Jou en Mabel kwijt was” ik begin te lachen en krijg een sms’je ‘Cindy, de dierenarts is hier’ “Ik moet gaan, de dierenarts is bij Mabel” ik sta op en geef Marjon en Rein een knuffel, bedankt voor Jullie steun ik geef Daan een zoen en we stappen op de fiets