37.

Liv sliep diep terwijl Tom een spelletje op zijn gsm speelde. Hij wist maar al te goed dat Liv graag terug naar huis wou, ze had het zo zwaar gehad de voorbije dagen dat wat rust welkom was. Maar op die rust zou ze nog eventjes moeten wachten, eerst stond er een bezoekje naar Istanbul gepland. Bill had op de een of andere manier contact weten te leggen met Rose, de biologische moeder van Liv. Hij was te weten gekomen dat ze ergens in een klein stadje in de buurt van Istanbul woonde samen met haar dochter. Tom sloot het spelletje af en gaf Liv een kusje zonder haar wakker te maken. Tom had gisterenavond nog met Rose gebeld om alles te bespreken. Hij wist niet wat hij moest verwachten, wat als Rose Liv helemaal niet wilde zien? Of wat als ze alles ging ontkennen? Gelukkig was dat niet zo, integendeel. Rose was meteen heel enthousiast over het nieuwtje, ze vertelde aan 1 stuk door hoelang ze al hierop aan het wachten was. Alles was geregeld, er was nu nog maar 1 probleem: Liv. Tom had werkelijk geen idee hoe ze zou reageren, wat als ze kwaad zou worden? Goed, ze had al eerder gezegd dat ze haar moeder wou leren kennen maar het ging nu allemaal wel erg snel… ‘Schatje?’ Liv keek slapend op. Het duurde ene fractie van een seconde voor ze weer besefte waar ze was, op het vliegtuig naar huis. ‘Goed geslapen?’ Tom gaf haar een kusje en glimlachte. Liv knikte en rekte zich gapend uit. ‘Ik kan niet wachten om weer in mijn bed te slapen.’ zei ze lachend terwijl ze haar haar in een staart samenbond. Tom grinnikte even toen de stewardessen kwamen zeggen dat ze hun gordel moesten omdoen. ‘We gaan zo landen in Istanbul.’ De blonde vrouw glimlachte en liep verder om ervoor te zorgen dat iedereen zijn gordel aandeed voor de landing. ‘Istanbul?’ Liv fronste en keek Tom vragend aan. ‘Euhm, verrassing.’ zei hij maar in een poging de situatie nog te redden. ‘Tom, wat heeft dit te betekenen?’ Liv vond het helemaal niet grappig, ze had geen zin in uitstapjes naar verre landen, ze wou gewoon rust hebben. ‘Ik euhm… Laten we zeggen dat ik een kleine verrassing voor je heb, ontspan nu maar.’ Tom knipoogde speels en gaf Liv niet de kans om te protesteren door haar zacht te zoenen. ‘Je bent ongelovelijk, Kaulitz.’ mompelde Liv tussen de kusjes door. Ze kon onmogelijk lang om Tom kwaad blijven, zeker niet als hij haar wilt verrassen. ‘Ik hou van je, schatje.’ Tom glimlachte en gaf haar nog een kusje voor ze het vliegtuig konden uitstappen. ‘Ben je er klaar voor?’ vroeg Tom lachend. Hij liep expres een meter van haar af omdat hij nog niet zeker wist wat ze nu wou met hun relatie. ‘Helemaal.’ Liv glimlachte en nam Tom zijn hand vast, van haar mocht iedereen het weten van hen.