Opdracht 2 - Tempesta
Schijnbaar moeiteloos
Schijnbaar moeiteloos tovert zij zichzelf te voorschijn
lachend en dansend als een stralende zond
zich niet bewust van haar invloed op anderen
neemt zij een plaats in in ieders hart
Voor haar gaat leven moeiteloos
Terwijl ik struikelend achterblijf,
is zij al mijlen voorop
ze kijkt niet achterom
Steeds het middelpunt van de aandacht
sociaal en vlot, opmerkzaam en attent
En ik, de schaduw van haar aanwezigheid
de ongehoorde metgezel
Haar overtreffen is mijn geheim genoegen
dat ik vervul met grootse wroeging
en ondanks alles nooit bereiken zal
want daarvoor hou ik te veel van haar
Beoordeling:
Ik vind het een leuk gedicht en ook hoe jaloezie er niet te dik bovenop ligt, maar er toch in terug te vinden is. Je gaat ook echt denken aan de ik-persoon en ik zag het in elk geval voor me hoe een meisje in de schaduw staat van de ander. Jammer van de spelfout in de tweede regel. Zond moet neem ik aan zon zijn. Verder klopt je gedicht, leest het lekker door en past het bij de opdracht.
Als je de volgende keer het nog een keer zou doorlezen en de spelfout er uit haalt dan heb je waarschijnlijk wel een tien. (ik kan niks beloven)
Cijfer: 9
Reageer (1)
Ah, ik zit altijd zo lang op een gedicht te zwoegen dat ik als ik het heb, het snel typ en zonder het te kijken doorstuur, om er van af te zijn
Da tis dus echt stom van die spelfout. Maar goed, ik ben alsnog heel tevreden met mijn cijfer (:
1 decennium geleden