December 3, part 1.
Mijn mond doet pijn joh, dat wil je niet weten.. Vandaar dit late (lange) deeltje. Straks nog eentje. xoxo
• December 3, part 1 | Charlotte Emelie Jenner
"Char? Ik heb een verassing voor je!" Harry kwam breed grijnzend mijn appartement binnen gestormd met de mededeling dat hij een verassing had. "Je weet dat ik niet van verassingen hou." "Maar deze is leuk!" Protesteerde hij. "Wat is het dan?" Vragend keek ik hem aan. "Dat verklap ik natuurlijk nog niet!" Ik zuchtte. Harry is gemeen. "Dan niet, dan ga ik weer lekker Gossip Girl kijken." Nep-boos sloeg ik mijn armen over elkaar heen. "Oke, oke. Ik pak het, wacht!" Snel ging Harry weer de gang in waarna hij terug kwam met een groot met kerst inpak papier ingepakt cadeau. Hij zette het neer op mijn schoot en keek me vol verwachting aan. "Maak open." Beval hij. Ik keek hem even aan waarna ik naar het pakje -je kan beter zeggen enorm, reusachtig en vooral ook zwaar pak- keek en toen weer richting Harry. Ik hief mijn schouders op en scheurde toen voorzichtig het mooie kerst papier van het pak af. Vreemd keek ik het ding aan. "Serieus Harry? Een slee?" Een grote witte slee stond op mijn schoot. Vandaar dag het pak zo zwaar was geweest. Nog steeds keek Harry mee breed grijnzend aan. Verdween die grijns ooit nog van zijn mooie gezicht? Wacht, mooie gezicht? Stop it Charlotte, stop it. "Harry waarom staat er een slee op mijn schoot?" Vroeg ik hem. "Overduidelijk niet om te bowlen.." Antwoordde hij. "Echt niet? Wat jammer nou! Ik had net zo'n zin om te gaan bowlen met een slee, want ja yolo." Hoofdschuddend keek Harry me aan waarna hij in lachen uitbarstte. Beledigd trok ik een wenkbrauw op. "Maar als we niet gaan bowlen met de slee, wat gaan we er dan wel mee doen?" "Wat denk je?" "We gaan Lux leren sleeën?" Harry schudde zijn hoofd, als teken dat mijn antwoord fout was. "Hij dient als kerst decoratie voor in mijn appartement?" Vroeg ik hoopvol. Weer schudde hij zijn hoofd. "Hij dient als decoratie in jou appartement?" "Nee Char, je zit niet eens een heel klein beetje in de buurt. Bovendien heb je die slee van mij gekregen, dus waarom zou ik hem dan in mijn appartement als decoratie gebruiken?" Lachen keek Harry me aan waarna ik mijn schouders op hief. "Het is maar goed ook dat het geen decoratie is want die slee is echt vreselijk lelijk." Besloot ik. "Bedankt hè, ik zal nog eens iets voor je kopen." Mompelde Harry, wat mij liet lachen. "Maar wat gaan we met die slee doen?" "Heb je serieus echt geen idee?" Hmm, natuurlijk wist ik wel wat Harry bedoelde. Maar ik wilde het 'goede' idee liever niet onder ogen komen. De laatste keer dat ik ging sleeën -al weer 6 jaar geleden, toen ik een haar of 12 was- ben ik drie keer in de struiken beland en een keer tegen een boom, waarna ik een hersenschudding op liep. Ik wist ook wel dat ik geen held was in sleeën. Maar dat ik zo slecht was? Dat had zelfs het slimste persoon op aarde niet geweten. En helaas was god vergeten een beschermengel te sturen, met als vervolg dat ik een hele week op bed had gelegen vanwege de barstende hoofdpijn. Maar dat terzijde. Sinds dat moment heb ik nooit meer een slee aangeraakt. "Char? Luister je wel?" Harry haalde me uit mijn gedachtes door met zij hand voor mijn gezicht te zwaaien. "Huh? Ja." Stamelde ik. Ongeloofwaardig keek Harry me aan. Maar hij leek er niet op in te gaan. "Ik vertelde dus dat we in het park gaan sleeën. Aangezien de meeste fans nu gewoon in de les zitten of in ieder geval op school zijn zullen ze ons niet ze snel ontdekken." Vertelde hij. Dat was ook zo. Zelfs Demy zat nu op school. Ik niet, aangezien ik mijn opleiding al had afgerond. Maar werk had ik ook niet. Slecht? Ik weet het. Mijn ouders vonden dat ik later nog tijd genoeg had om te werken waar door ik was op mijn 20e hoefde te werken en hun tot die tijd de huur van mijn appartement zouden betalen. Verwend? Ik weet het. "Char?" Haalde Harry me weer uit mijn gedachten. "Oh sorry, ben er niet helemaal bij vandaag." "Ik merk het, nou kom op trek warme kleding aan. Het is koud buiten en ik wil niet dat je een verkoudheid oploopt." Zuchtend stond ik op en slenterde richting mijn slaapkamer waar ik een oude H&M spijkerbroek aantrok met een warme Abercrombie and Fitch hoodie en Uggs. Klaar om me in het avontuur te storten.
"Char? Ik heb een verassing voor je!" Harry kwam breed grijnzend mijn appartement binnen gestormd met de mededeling dat hij een verassing had. "Je weet dat ik niet van verassingen hou." "Maar deze is leuk!" Protesteerde hij. "Wat is het dan?" Vragend keek ik hem aan. "Dat verklap ik natuurlijk nog niet!" Ik zuchtte. Harry is gemeen. "Dan niet, dan ga ik weer lekker Gossip Girl kijken." Nep-boos sloeg ik mijn armen over elkaar heen. "Oke, oke. Ik pak het, wacht!" Snel ging Harry weer de gang in waarna hij terug kwam met een groot met kerst inpak papier ingepakt cadeau. Hij zette het neer op mijn schoot en keek me vol verwachting aan. "Maak open." Beval hij. Ik keek hem even aan waarna ik naar het pakje -je kan beter zeggen enorm, reusachtig en vooral ook zwaar pak- keek en toen weer richting Harry. Ik hief mijn schouders op en scheurde toen voorzichtig het mooie kerst papier van het pak af. Vreemd keek ik het ding aan. "Serieus Harry? Een slee?" Een grote witte slee stond op mijn schoot. Vandaar dag het pak zo zwaar was geweest. Nog steeds keek Harry mee breed grijnzend aan. Verdween die grijns ooit nog van zijn mooie gezicht? Wacht, mooie gezicht? Stop it Charlotte, stop it. "Harry waarom staat er een slee op mijn schoot?" Vroeg ik hem. "Overduidelijk niet om te bowlen.." Antwoordde hij. "Echt niet? Wat jammer nou! Ik had net zo'n zin om te gaan bowlen met een slee, want ja yolo." Hoofdschuddend keek Harry me aan waarna hij in lachen uitbarstte. Beledigd trok ik een wenkbrauw op. "Maar als we niet gaan bowlen met de slee, wat gaan we er dan wel mee doen?" "Wat denk je?" "We gaan Lux leren sleeën?" Harry schudde zijn hoofd, als teken dat mijn antwoord fout was. "Hij dient als kerst decoratie voor in mijn appartement?" Vroeg ik hoopvol. Weer schudde hij zijn hoofd. "Hij dient als decoratie in jou appartement?" "Nee Char, je zit niet eens een heel klein beetje in de buurt. Bovendien heb je die slee van mij gekregen, dus waarom zou ik hem dan in mijn appartement als decoratie gebruiken?" Lachen keek Harry me aan waarna ik mijn schouders op hief. "Het is maar goed ook dat het geen decoratie is want die slee is echt vreselijk lelijk." Besloot ik. "Bedankt hè, ik zal nog eens iets voor je kopen." Mompelde Harry, wat mij liet lachen. "Maar wat gaan we met die slee doen?" "Heb je serieus echt geen idee?" Hmm, natuurlijk wist ik wel wat Harry bedoelde. Maar ik wilde het 'goede' idee liever niet onder ogen komen. De laatste keer dat ik ging sleeën -al weer 6 jaar geleden, toen ik een haar of 12 was- ben ik drie keer in de struiken beland en een keer tegen een boom, waarna ik een hersenschudding op liep. Ik wist ook wel dat ik geen held was in sleeën. Maar dat ik zo slecht was? Dat had zelfs het slimste persoon op aarde niet geweten. En helaas was god vergeten een beschermengel te sturen, met als vervolg dat ik een hele week op bed had gelegen vanwege de barstende hoofdpijn. Maar dat terzijde. Sinds dat moment heb ik nooit meer een slee aangeraakt. "Char? Luister je wel?" Harry haalde me uit mijn gedachtes door met zij hand voor mijn gezicht te zwaaien. "Huh? Ja." Stamelde ik. Ongeloofwaardig keek Harry me aan. Maar hij leek er niet op in te gaan. "Ik vertelde dus dat we in het park gaan sleeën. Aangezien de meeste fans nu gewoon in de les zitten of in ieder geval op school zijn zullen ze ons niet ze snel ontdekken." Vertelde hij. Dat was ook zo. Zelfs Demy zat nu op school. Ik niet, aangezien ik mijn opleiding al had afgerond. Maar werk had ik ook niet. Slecht? Ik weet het. Mijn ouders vonden dat ik later nog tijd genoeg had om te werken waar door ik was op mijn 20e hoefde te werken en hun tot die tijd de huur van mijn appartement zouden betalen. Verwend? Ik weet het. "Char?" Haalde Harry me weer uit mijn gedachten. "Oh sorry, ben er niet helemaal bij vandaag." "Ik merk het, nou kom op trek warme kleding aan. Het is koud buiten en ik wil niet dat je een verkoudheid oploopt." Zuchtend stond ik op en slenterde richting mijn slaapkamer waar ik een oude H&M spijkerbroek aantrok met een warme Abercrombie and Fitch hoodie en Uggs. Klaar om me in het avontuur te storten.
Reageer (5)
Ik ben al bang als ik het woord: Tandarts hoor...
1 decennium geledenWeet je wat ik echt háát?? Die assistentes bij de tandarts. Ze bakken er helemaal niks van. :p
xxx
Wortelkanaalbehandeling. Klinkt pijnlijk. Ik vond d kaakchirurg al pijnlijk.
1 decennium geledenmaar ik lees ff snel verder!!
Xx
Als decoratie in haar appartement? Wel goed gevonden. Maar als ze gaan sleeën dan kan ze zich toch vast houden aan Harry.
1 decennium geledenEn je schrijft een lang hoofdstuk omdat pijn in je mond hebt? O, jee heb je al een pijnstiller genomen en een koude washand of zo'n blauw zakje tegen de plek waar het pijn doet gelegd?
Sleeën met harry een droom die uitkomt! Haha
1 decennium geledenAwesome!!!
1 decennium geledenSnel verderrrrrrrr