3. De vriendengroep

"Good morning, prinses Tristie." Ik open mijn ogen voorzichtig. Er hangt een jongen over mij heen met bruin haar en donkere ogen. Het duurde even voor ik me realizeerde wie het was. Een niet zo mannelijke gil ontsnapte uit mijn mond. Ik trap Sam in zijn buik zodat hij van mijn bed af rolt. Ik was dan misschien een meisje maar kracht had ik genoeg. Ik ga snel rechtop in bed zitten en kijk naar Sam die met een grote grijns op de grond licht. "Wat?" Sis ik naar hem terwijl ik mijn armen in elkaar vouw. "Wauw, Tristie. Zo'n gil had ik totaal niet verwacht, ik wist niet dat je het in je had. Ik voel het bloed naar mijn wangen stromen van de schaamte dus ik draai mijn hoofd weg. "Hou je mond Sam, Het is te vroeg in de ochtend om met jou een gesprek te voeren." met dit sta ik op en loop naar de badkamer terwijl ik wat kleding mee neem, ik doe snel de deur achter me in het slot en begin me uit te kleden. Misschien ontmoet ik vandaag wat van Tristan's - dus mijn toekomstige - vrienden. Ik douche snel en kleed me daarna aan. Ik loop de kamer in. "Jij kan." Zeg ik tegen Sam. Daarna pak ik mijn mobiel en loop ik de kamer uit. "Ey, waar ga je heen prinses." "Gaat je niks aan!" Roep ik terug naar Sam. Het was niet dat ik iets geheims ging doen. Ik had gewoon geen zin om met iemand te praten die mij continue prinses, Tristie of prinses Tristie noemde. Ik loop het gebouw uit en loop naar de voorkant, daar staan een groep jongens, inclusief Michel. Hij praat met een jongen met blonde krullen als hij mij opmerkt. "Tris!" roept Michel. Opeens draaien alle hoofden mijn kant op. Ik loop onzeker naar Michel toe. "Hey." Opeens gaat iedereen om me heen staan. Sommige zeggen enthousiast mijn naam, anderen vragen hoe het met me gaat. Ik wist niet dat mijn broer zo populair was, er stonden hier veel jongens, dus blijkbaar was hij het toch. Nou ja, het was beter dan een buitenbeentje zijn. Ookal was ik van plan om dit jaar niet op te vallen en niet in de problemen te komen. Michel stelt een paar jongens aan mij voor als mijn beste vrienden. Je had Robbert, maar iedereen noemde hem rob en soms werd hij vuurtoren genoemd aangezien hij roodkleurig haar had. daarbij had hij blauwe ogen. Hij zag er uit als een van de opgewekte vrolijke jongens die iedereen blij houdt. De volgende jongen heet Zino, hij had donkerblonde haren en groene ogen, hij leek mij wel vriendelijk. Hij zag er al wat ouder uit en leek me erg volwassen. De volgende was Nick, hij had wat langer zwart wild haar, was wat donker gekleed en leek zich emotieloos te houden. Hij leek wel een soort gangster ofzo. stiekem moest ik er wel om lachen, hoe kunnen deze jongens allemaal samen zo goed overweg gaan? De laatste jongen heet Liam, hij heeft korte blonde haren en grijs-blauwe ogen. Hij kijkt me verlegen aan, misschien was hij het stille type. "Ah, jongens het spijt me zo. Echt kut dat ik niet kan herinneren wie jullie zijn." "Geen zorgen Tris." zegt de wat oudere jongen, Zino. "Het is goed dat je bent teruggekomen, nu heb ik genoeg tijd om je terug te pakken voor die vorige keer." zegt Nick. "Dat je het bent vergeten betekent niet dat je niet meer schuldig bent." "Nick, hij is net terug, begin nou niet weer..." zegt Rob. hij komt dicht bij mij staan en brengt zijn hand naar mijn oor. "Die jongen heeft echt problemen...." zegt hij grappend. "Hey Rooie! Dat hoorde ik, kom hier en vecht als een man!" "Rustig Gangsterboy." Rob loopt naar nick toe waarna ze vriendelijk beginnen te worstelen. Stiekem maakte ik me wel een beetje zorgen. wat als ze gewond raken... Net alsof mijn gedachten werden gelezen door Michel begon hij tegen mij te praten. "Geen zorgen, zo zijn ze meestal. Meestal raakt er niemand gewond... meestal." "Oh." we kijken samen naar Nick en Rob die over de grond rollen. "Dus, wat heb ik Nick aangedaan." "Stinkbom." zegt Michel alsof dat alles verklaart. Ik kijk hem vragend aan. "Je had een stinkbom laten afgaan in zijn kamer toen hij stiekem een date meena. Het meisje negeert hem nu en hij moest op de gang slapen. " "O mijn god! heb ik dat echt gedaan." Ik sla snel mijn hand voor mijn mond, ik had mijn meisjesstem gebruikt... Michel kijkt me raar aan. Dan begin ik hard te hoesten.. "Haha, ik ben echt verkouden." ik hoopte dat hij niet door mijn leugen zag wat hij gelukkig deed. Nadat Rob en Nick terugkwamen met grote grijnzen om hun gezichten stelde Zino voor om met zijn allen naar een cafe te gaan. Dus dat deden we. Zino reed omdat hij de enige was die een auto had die groot genoeg was en hij had als enige een rijbewijs denk ik. In het cafe nam ik een koffie. Na een tijdje zei stilletjes Liam dat hij naar de wc ging. "Zo, wat is het met Liam, waarom is hij zo stil?" De jongens wisselen blikken. "We moeten het dan maar nog eens vertellen." zegt de gangster, wat was zijn naam ook al weer?oh ja, zijn naam was Nick. "Nick, dalijk heeft hij dezelfde reactie als toen..." zegt Rob. Ik kijk ze vragend aan. Dan beginnena alle jongens door elkaar te praten, steeds harder. Tot ze als een groep losgeslagen apen erbij zitten. "Jongens..." geen reactie. "Hey, jongens?" nog steeds niet. "HEY!" schreeuw ik. Ze kijken allemaal naar mij om met een vragende blik. "Oh ja... Tris.." zegt Michel, dan kijkt hij naar de jongen naast hem, Rob, met een blik van 'vertel jij het'. maar Rob kijkt met zo'n zelfde blik naar Nick die vervolgens Zino aankeek. Zino zucht. "Hmm, Tristan?" "jah?" "Liam... is zeg maar... een soort van..." "Zeg het nou maar." "Liam is homo." "Dus?" zeg ik ongeintresseert, ik heb nooit iets tegen mensen gehad die op het andere geslacht vallen. "Uhm, Tristan?" "Jaaa?" ik neem een slok van mijn koffie. "Hij is verlieft op je." Ik spuug mij koffie uit. ":Wat?" "Daar gaan we weer, woedeaanval nummer 1." zegt de gangsterjongen, Nick. "Oke, hier kan ik best mee omgaan..." "Wat? je gaat niet alles kort en klein maken. Ik dacht dat we een show gingen krijken... ik ben teleurgesteld. Ey Rooie! doe eens een dansje ofzo." "What the fuck gangster knul, zoek je ruzie?" "Hell yeah!" Voordat ik het wist lagen ze weer op de grond. Ik kijk naar de rest die ongeintresseert doorgaat met het drinken van hun drankjes. "Moeten we niet iets doen?!" vraag ik in panniek. "Oh nee, het is waarschijnlijk over maximaal vijf minuten weer over. Zo gaat het altijd." antwoord Michel. En hij had gelijk. ze stonden hijgend op na ongeveer twee minuten en gingen weer aan tafel zitten. "Man, dat was een goed gevecht." "Zeker, Rooie!" "Gangster!" "Voortoren!" "Emo!" "Ging-" "HEY!" breek ik hun af. Ze stoppen en kijken me vragend aan. "Weet Liam, dat ik wat dat... naja dat ik het weet?" "Oh nee, haha, ik zou als ik jou was doen alsof je niks weet. Die jongen heeft al spanning genoeg als hij jou alleen al ziet." Nick slaat in een bulderlach. Rob slaat hem op zijn achterhoofd waarna Nick stopt en weer serieus kijkt. "Ik meen het, als hij zo terug is.... jij weet niks. Oke, bro?" ik knik. Dan komt Liam weer binnen, hij gaat stilletjes op zijn stoel zitten. We wisselen met zijn allen blikken. Maar gelukkig red Zino ons. Hij begint te vragen of mensen hierna nog wat willen drinken en begint dan een gepsrek met Michel. Op de achtergrond hoor ik Rob en Nick ruzie maken maar op een of andere manier blijft de sfeer prettig. Ik kijk stiekem naar Liam die naar mij aan het staren was en dan snel naar zijn kop koffie kijk. Ik grinnik zachtjes. Wat als hij wist dat ik een jongen was...



Eenmaal thuis gaan we allemaal naar onze eigen kamers, het was al laat omdat we op de terugweg pizza hadden gehaald en die opaten in een park waarna de jongens nog wat rond hadden geflirt en telefoonnummers hadden gekregen. Ik moest er wel om lachen, het was grappig om 'achter de schermen' bij de jongens te kijken. ik loop richting het gebouw waar ik in woon, ik was de enigste van de jongens die in het andere gebouw zat. Maar het maakte niet uit, deze jongens zaten op een heel ander level dan ik. Wat een energie, raken zie die dan nooit kwijt ofzo, maar ze leken me wel aardig. Ik loop met een lachje op mijn gezicht naar mijn kamer maar die verwijnt al snel waarna ik mijn kamer binnenkom en Sam tegen me begint te schreeuwen. "Waar the fuck was je de hele dag." "Uh ik was weg met vrienden?" ik had geen idee waarom ik dat aan hem moest uitleggen. "Als je me niks laat horen kan het net zo goed zijn dat je in een verkeersongeluk bent gekomen ofzo!" "Jeez, wat is je probleem, Sam!" Ik pak mijn pyjama en stamp de badkamer in. Deze jongen vroeg gewoon om problemen. Boos kleed ik me om. als ik me omdraai zie ik dat ik de deur niet op slot had gedaan. wat een geluk dat Sam niet binnen kwam! ik zucht diep uit. Dan open ik de deur en ga in mijn bed liggen. Waarom kon ik niet mijn kamer delen met Michel, Zino, Rob of Nick. Zelf Liam was beter. Serieus, Hoe ging ik dit jaar overleven?