Fourteen.

Gracie

In het begin leek alles als een waas aan me voorbij te gaan. Ik kon het niet geloven. Wilde het misschien ook niet geloven. Het was te mooi om waard te zijn. Over een paar uur zou ik wakker worden en zou alles maar een droom zijn. Een mooie droom. Toch klopte er iets niet. Mijn arm deed wel degelijk echt zeer, harry"s zoen voelde zo echt. Het moest wel waar zijn, het kon niet anders. Eenmaal thuis aangekomen, trok Harry me meteen in een knuffel. Ik zuchtte diep en snoof zijn geur op. Allebei waren we doorweekt van de regen. Ik rilde van de kou, zelfs Harry kon me op dit moment niet warm krijgen. Harry merkte dat ik stond te trillen op mijn benen en keek me aan. 'Kom, ik maak een warm bad voor je, zo wordt je echt ziek.' Hij trok me mee de trap op naar de badkamer en gebaarde daar dat ik me uit moest kleden. Ik bleef stokstijf staan, kon me niet bewegen. 'Harry, wat nu?' Vroeg ik met trillende stem. Harry beet op zijn lip. Zwijgend staarde hij voor zich uit. 'Je weet dat dit eigenlijk verboden is. Het is een ramp.' Ging ik verder. Harry schudde zijn hoofd. 'Godverdomme Grace, ik mag toch wel houden van diegene die mij zo gek maakt. Het kan me niks schelen, zonder jou hoeft het leven voor mij niet meer.' Harry balde zijn handen tot vuisten en keek woest voor zich uit. 'Maar papa en mama, familie, vrienden, de wereld... Ze zullen allemaal proberen ons uit elkaar te halen..' Harry schudde weer zijn hoofd en schopte een paar keer hard tegen het bad aan. Geschrokken keek ik hem aan. Ik zag hoe Harry langzaam naar de grond zakte en toen in huilen uitbarstte. Mijn hart leek in duizenden kleine deeltjes te scheuren en meteen snelde ik naar Harry toe. Ik sloeg mijn armen om hem heen, probeerde hem wat rustiger te krijgen. 'Grace, ga nooit weg van me oke. Ik wil niet dat ik je ooit nog kwijtraak, beloofd?' Harry keek me met betraande ogen aan en meteen knikte ik. 'Sorry.' Fluisterde ik. Harry schudde z'n hoofd en haalde wat verdwaalde natte haren uit m'n gezicht. Zijn aanrakingen lieten een gloeiend spoor achter. 'Ik hou van je Gracie.' Zijn blik week geen seconde van me af en langzaam boog hij zich voorover om zijn lippen op die van mij te drukken. Ik zoende gewillig terug, drukte me helemaal tegen Harry aan. Duizenden verschillende emoties gingen door me heen maar de verliefdheid overwon alles. Ik moest hem zoenen, aanraken, proeven. Ik wilde elk deeltje van Harry in me opnemen om nooit meer te vergeten. Tot mijn grote teleurstelling duwde Harry me na een tijdje weg. 'Wat?' Vroeg ik. 'Gracie, je trilt over je hele lichaam, je moet echt even in bad.' Ik keek naar mijn handen en kwam tot de ontdekking dat ik ze inderdaad niet onder controle had. 'Kom, ik help je.' Harry stond op en hielp toen ook mij overeind. Daarna draaide hij de kraan van het bad open. Langzaam vulde het bad zich met water. Harry keerde zich weer tot mij en gebaarde dat ik mijn armen omhoog moest doen. Ik deed wat hij zei en Harry trok mijn trui over m'n hoofd. Daarna hielp hij me uit m'n broek wat een hoop getrek en gesjor was. Uiteindelijk stond ik naakt en trillend voor Harry. 'Ga maar in bad, dan kleed ik me uit.' Ik deed wat Harry zei en liet me in het warme water glijden. Ik sloot m'n ogen terwijl ik aan de heerlijke temperatuur wendde. Op dat moment realiseerde ik hoe koud ik het eigenlijk had. Ik opende m'n ogen weer en zag Harry in alleen zijn boxershort voor het bad staan. Geschrokken keek ik naar zijn lichaam, zijn ribben staken aan beide kanten uit. 'Harry, je laat je verhongeren gek.' Ik schudde m'n hoofd terwijl ik voelde hoe tranen weer kwamen opzetten. 'Het is voorbij Gracie, ik ga weer normaal eten, echt waar.' Harry stapte uit zijn boxershort en tilde zijn been over de rand van het bad heen. 'Wat ga je doen?' Vroeg ik geschokt. 'Bij jou in bad zitten, vind je dat goed?' Harry keek me vragend aan en meteen knikte ik. 'Ja natuurlijk.' Ik ging wat rechterop zitten zodat Harry ook meer ruimte had. Even later zaten we tegenover elkaar in bad. We keken elkaar zwijgend aan, maar de stilte was zeker niet ongemakkelijk. Onverwachts pakte Harry mijn hand vast. 'Kom eens.' Harry trok me naar zich toe waardoor ik boven hem kwam te liggen. Ik sloot mijn armen om zijn lichaam en liet mijn hoofd op zijn borst steunen. Een diepe zucht verliet mijn mond en ik sloot mijn ogen. Ik kon nog steeds amper geloven dat dit echt gebeurde, dat ik hier met Harry lag. Hij die verliefd was op mij, en ik op hem. Het zou perfect geweest zijn als we geen broer en zus waren geweest. Dat was het enige wat me zorgen baarde, het enige wat mijn humeur liet dalen. Daarom probeerde ik er zo min mogelijk aan te denken. 'Harry?' Vroeg ik na een tijdje. 'Hmm?' 'Komt het.. Toen ik zei dat ik verliefd was op een jongen... Ben je daarom minder gaan eten? Omdat je dacht dat ik verliefd was op iemand anders?' Het was een tijdje stil en ik wist dat Harry nadacht. 'Deels.' Zei hij uiteindelijk. 'Toen je zei dat je verliefd was op een jongen leek inderdaad m'n hart in duizenden stukken te breken, ik ben er zeker een maand kapot van geweest. Maar mijn eetlust was sowieso al minder geworden om het feit dat ik verliefd was op jou. Omdat je m'n zus was, begrijp je?' Ik knikte. 'Hoe heb je het zolang vol kunnen houden Haz? Ik bedoel.. Ik weet het nu een half jaar dat ik verliefd op je ben maar jij al bijna 2 jaar.. Dat half jaar was voor mij al heel moeilijk.' Harry zuchtte duidelijk hoorbaar. 'Ik denk dat ik al geaccepteerd had dat het nooit wat ging worden. In het begin, toen ik er net achter kwam was ik precies zoals jij de afgelopen tijd was. Ik denk niet dat je je er nog veel van kan herinneren maar in die tijd heb ik je ook veel ontlopen en genegeerd. Maar jij was 15 en ik 16. Na een tijdje accepteerde ik het, genoot ik gewoon van de momenten dat ik je zag, dat we lol hadden samen. Zo heb ik het uiteindelijk volgehouden.' 'En nu hebben we eindelijk elkaar.' Zei ik. 'Inderdaad.' Harry verstrakte zijn greep om me heen en drukte een kus op mijn kruin. Tevreden sloot ik mijn ogen. Ik trilde niet meer, merkte ik. Het feit dat ik hier tegen Harry aan lag in een warm bad, zorgde voor kriebels in mijn lichaam en een snel kloppend hart. Ik kreeg het langzaam weer warm. En ook, voor het eerst sinds tijden, betrapte ik me erop dat er onbedoeld een glimlach op mijn gezicht lag, ik voelde het. Voor het eerst sinds tijden voelde ik me weer wat gelukkiger, zeker nog niet helemaal de oude maar dat kwam vooral door de onzekere tijd die Harry en ik nu tegemoet gingen. Maar ik had in ieder geval Harry en dat maakte alles een stuk beter.