30.

Elena Johnson

Ik zat 's ochtends aan de keukentafel met een klein stapeltje enveloppen tegenover me. Louis scheurde de eerste envelop enthousiast open. 'Ik kan nog steeds niet geloven dat ik fanmail heb gekregen,' grijnsde hij. 'Zouden de andere jongens ook zoveel brieven hebben?' vroeg ik mezelf hardop af. Louis keek op. 'Misschien Harry wel, omdat hij als enige nog vrijgezel is,' zei hij. Ik knikte en pakte mijn kop thee van de tafel. 'Denk je dat Harry een fan zou daten?' Louis haalde zijn schouders op. 'Als ze leuk is waarschijnlijk wel,' grinnikte hij. Ik nam een slok thee en plaatste de mok weer terug op de tafel. Daarbij stootte ik het stapeltje enveloppen om. Ik zuchtte even om mijn onhandigheid en ging door mijn knieën om ze stuk voor stuk weer op te rapen. 'Hé, deze brief is voor mij,' zei ik verbaasd. Ik ging weer op de stoel zitten terwijl Louis nieuwsgierig opkeek. Ik liet hem de envelop zien waar in keurige letters mijn naam stond. 'Open maken,' lachte Louis. Ik scheurde de envelop open en haalde de brief eruit.

Elena,

Ik zal me even voorstellen. Ik ben Gaby. Ik ben 20 jaar en was een van de eerste die het filmpje van de jongens op youtube heeft gezien. Ik was meteen fan, vooral van Louis. Zijn blauwe ogen hadden me meteen in mijn macht. Zijn lieve glimlach en zijn leuke kledingstijl. Hij is voor mij het stralend middelpunt van de groep.
Maar waarom Louis een relatie met jou heeft, is me totaal niet duidelijk. Je bent duidelijk alleen bij hem voor zijn roem, zijn geld. Je bent niet bijzonder, je bent nep en kan niks. En van het feit dat je in verwachting bent geloof ik al helemaal niks. Waarom zou je anders uitgaan? Dat is ontzettend slecht voor de baby. Je hebt het verzonnen, zodat je Louis bij je kan houden. Elena, je bent nep en je moet weg. Je hebt een slechte invloed op Louis. Dus, als je binnen twee weken niet weg bent, volgen er maatregelen Elena. Ik weet je te vinden.

Liefs, Gaby.

P.S. Louis mag hier absoluut niks van weten, anders loopt het nog minder goed af voor jou

Tranen brandden in mijn ogen toen ik de brief las. Ik keek even op naar Louis, die verdiept was in zijn brief. Ik stond op en liep naar mijn kamer. Ik sloot de deur achter me en ging op bed zitten. Dit stelde niks voor, dit meende ze niet. Dit kon ze niet maken. Ik keek naar de brief in mijn handen. Waar moest ik die laten, zodat Louis hem niet kon vinden. Ik trok een la open en verstopte hem onder een stapel spijkerbroeken. Ik schoof de la weer dicht en liep naar de badkamer waar ik mijn mascara bijwerkte. Je zag gelukkig niet meer dat ik bijna had gehuild. Ik haalde een keer diep adem en liep terug naar Louis. 'Ik ga werken. Zie ik je vanavond?' Hij keek op van zijn brief en glimlachte. 'Ja, natuurlijk.' Ik boog naar voren en drukte een kus op zijn lippen. Daarna pakte ik mijn jas en tas en trok de voordeur achter me dicht. Zou Gaby het menen? Zou Gaby echt maatregelen nemen. Bestond Gaby eigenlijk wel echt, of was ze verzonnen? Met mijn hoofd vol vragen stapte ik in mijn auto en reed naar mijn werk.