47.

Ik en Hermione kwamen terug op de laatste gag van de vakantie. Het feest was geweldig we hadden veel gelachen. Sylvanna en Hermione waren een soort van vriendinnen geworden. Sylvana was ook blijven slapen. De dag na het feest hadden we een groot sneeuwballen gevecht gehouden, zelfs vader had mee gedaan. Moeder vond het volgens mij maar niks. Op het feest had Hermione een jongen ontmoet hij zat ook op Hogwarts. Hij zat in Hufflepuff 1 jaar hoger. Hij heet Dylan. Hij had ravenzwart haar en chocolade bruine ogen.
Op Hogwarts hoorden Hermione en ik dat Harry de Mirror of Erised had gevonden en dat hij daardoor 3 nachten alleen door de school had gezworven. Eerst was ik bezord maar toch ook weer een beetje trots. Hermione zei ‘Stel dat Filch je had betrapt!’maar aan de andere kant was ze teleurgesteld dat ze niet wisten wie Nicolas Flamel was. We hadden de hoop bijna opgegeven om hem ooit te vinden.
De school begon weer en we moesten genoegen doen met 10 minuten in de pauzes. Harry had nog minder tijd dan ons omdat de Quidditch trainingen weer begonnen waren. Het leek alsof Wood hun nog meer afbeulden dan eerst. De regen, die de sneeuw weggespoeld, leek Wood niet te kunnen tegen houden.
Op een dag kwam Harry de common room binnen met een vreselijk gezicht. Hij ging naast Ron zitten die gelijk zei ‘Even niets zeggen, ik moet me concentreren…’ hij was aan het schaken met Hermione. Schaken was het enige waarbij ze ooit verloor, wat we heel goed voor haar vonden. ‘Wat is er met jou? Je ziet er echt vreselijk uit!’ zei ik. Zachtjes vertelde Harry dat Snape de volgende Quidditch wedstrijd zou fluiten. ‘Maar speel dan niet’ zei Hermione. ‘Zeg dat je ziek bent’ zei Ron. ‘Kom op Harry, zo erg is Snape niet’ zei ik en ze keken me alle 3 verbaasd aan. ‘Of breek je been’ zei Ron. ‘Kan niet we hebben geen reserve Seeker, als ik me terug trek kan Gryffindor niet spelen’ hij keek me stom verbaasd aan toen ik begon te grijnzen. ‘Wat?’ vroeg hij. ‘Wat als ik nou voor je inval?’ zei ik. ‘Op dat moment smakte Neville op de grond van de common room. Ik zag dat zijn benen aan elkaar gekleefd waren met de vloek van beentje plak. Iedereen rolde over de grond van het lachen, behalve Hermione die de tegen vloek uitsprak. Zijn benen schoten los en krabbelde snel overeind. ‘Wat is er gebeurd?’ vroeg Hermione. Hij ging naast haar zitten en stotterde ‘M-Malfoy, ik kwam hem tegen bij de bieb, hij zei dat hij nog iemand zocht om op te oefenen’ Ron, Harry en ik waren gestopt met lachen toen hij Malfoy zei. ‘Ga naar Professor McGonagall’ drong Hermione aan. ‘Ga klagen’ Neville schudde zijn hoofd. ‘Ik wil niet nog meer problemen’ mompelde hij. ‘Je moet van je afbijten Neville’ zei Ron. ‘Hij is er aan gewend om over mensen heen te lopen, maar dat is toch geen reden om te gaan liggen en het hem makkelijk te maken’ ‘De enige waar hij niet over heen loopt is Rose’ zei Harry. ‘Je hoeft me heus niet te vertellen dat ik niet dapper genoeg ben voor Gryffindor, dat heeft Malfoy al gedaan’ zei hij gesmoord. ‘Ik ga wel even naar hem toe’ en ik stond op. ‘Nee!’ riep Neville geschrokken. ‘Zo wordt het alleen maar erger!’ ‘Niet als hij me echt boos heeft gezien, maar dat ben ik niet dus je hebt gelijk’ en ging weer zitten.