December 1, part 1.

• December 1, part 1 | Charlotte Emelie Jenner
"All I want for Christmas is youuuuuuu!" Zong mijn beste vriend Harry vrolijk. Ik opende voorzichtig mijn ogen om aan het felle licht te wennen. "Goodmorning beauty!" Zei hij vrolijk, met een enorme glimlach op zijn gezicht. "Goodmorning happyface, laat me slapen!" Mompelde ik waarna ik weer mijn ogen sloot. "Maar het is 1 december vandaag!" Probeerde Harry me over te halen om uit bed te komen. Er ontstond een glimlach op mijn gezicht toen ik het woord december hoorde, mijn favoriete tijd van het jaar. Ik opende mijn ogen weer waarna ik keek in het nog steeds vrolijk lachende gezicht van mijn beste vriend. Hoofdschuddend keek ik hem aan. Het leek wel of die vrolijkheid op zijn gezicht vastgeplakt zat, hij was namelijk altijd vrolijk. Hij hief zijn schouders op als teken dat hij het ook niet wist. Ik sloeg mijn witte dekbed van me af waarna mijn kerstpyjama tevoorschijn kwam. Hoofdschuddend keek Harry me aan. Onschuldig hief ik mijn schouders op terwijl ik mijn warme Uggs aantrok. Het waren mijn schoenen, laarzen en sloffen in een. Harry pakte mijn pols vast en trok me mee naar de keuken van mijn appartement waar een heerlijk ontbijtje klaar stond wat bestond uit warme croissantjes, twee gebakken eitjes en een heerlijke warme kop thee. Ik ging aan de eettafel zitten waarna Harry tegenover me plaats nam. "Dus jij dacht vanochtend; laat ik eens even inbreken in het appartement van mijn beste vriendin, haar wakker zingen met haar lievelings kerstliedje en een ontbijt voor haar maken..?" Vroeg ik de jongen tegenover me. "Ja." Antwoordde hij simpel. "Je hebt me de sleutel trouwens zelf gegeven dus het was eigenlijk niet echt inbreken, meer binnenkomen zonder dat de eigenaar het weet.." Harry keek me aan alsof hij zojuist iets geweldigs had gezegd, en ik als beste vriendin liet hem graag in de waan. Wetend dat ik toch geen gelijk zou krijgen en mijn opmerkingen in de vroege ochtend niet de scherpste waren waardoor het verspilde moeite zou zijn. "Waar heb ik dit aan verdiend?" Vragend keek ik Harry aan. Hij hief zijn schouders op, alweer. "Gewoon, omdat je mijn beste vriendin bent. Daarom." Besloot hij uiteindelijk. "Dus je hebt Louis ook wakker gezongen met zijn favoriete kerstliedje, hebt ontbijt voor hem gemaakt en bent stiekem zijn appartement binnengekomen terwijl hij het niet wist, wat totaal niet op inbreken lijkt?" Vroeg ik hem. Harry schudde zijn hoofd. "Waarom ik dan wel?" "Omdat je speciaal bent." Besloot hij weer. "Waarom ben ik speciaal?" "Stel niet zo'n moeilijke vragen Char, het is nog ochtend."