9.

vanuit Linde

5 minuten later staat Daan op, zegt dat hij gaat en loopt dan richting de deur. Ik snap niet waarom die opeens niks meer tegen me zegt?! Ik roep nog “doei!”, maar hij zegt niets terug.. waarom is die nou opeens zo bedroefd? Er gaan echt te veel vragen door m’n hoofd op dit moment, dus ik ga maar even liggen. Hij vindt me vast niet leuk, anders had die vast wel verder gevraagd ofzo?! Na een paar minuten hoor ik de jongens in hun kamer grote lol hebben en dan voel ik me echt hopeloos. Ik probeer te slapen, maar het lukt echt niet... ik kan alleen maar aan Daan denken.

Vanuit Daan

Owen, Nils, Rein en ik hebben nog een gezellige avond met z’n 4en en ik denk even niet aan Linde en aan het feit dat ze me misschien helemaal niet leuk vind... Na een gezellige avond lig ik nu eindelijk in m’n bed, dan denk ik toch weer de hele tijd aan Linde. Als ik zie dat de rest allemaal slaapt in de kamer en ik dus nog steeds niet loop ik zachtjes de kamer uit en klop bij Linde op de deur, ik hoor bijna meteen “wie is daar??” dus maak ik der waarschijnlijk niet wakker! Ik zeg snel “Ik ben het, Daan” “ooh, okee ik kom er aan!” hoor ik haar zeggen. Niet veel later maakt ze deur open en loop ik naar binnen. “Ik kon niet slapen en toen dacht ik, ik loop wel even naar Linde toe..” zeg ik dan “ik hoop dat ik je niet wakker heb gemaakt!?” vraag ik er snel achteraan. “haha, nee je hebt me niet wakker gemaakt ik kon ook niet slapen dus ja..” hoor ik haar lachend zeggen. Ik krijg maar half mee wat ze zegt, want ik kijk alleen maar naar hoe mooi ze is.

Vanuit Linde

Na een tijdje kan ik nog steeds niet slapen en dan hoor ik opeens iemand op mijn deur kloppen “wie is daar??” vraag ik snel en al snel hoor ik terug “Ik ben het, Daan” Daan? Wat doet die nou voor mijn deur, terwijl die vanavond zo snel weg wou komen toen ik vertelde wat Bram wilde zeggen... maar toch ben ik wel blij dat hij het is, dus zeg ik snel “ooh, okee ik kom er aan!” ik loop snel naar de deur toe en maak hem open. Daan loopt meteen naar binnen en ik doe de deur achter hem dicht. “ik kon niet slapen en toen dacht ik, ik loop wel even naar Linde toe..” zegt hij, hij stopt even en praat dan snel verder “Ik hoop dat ik je niet wakker heb gemaakt?!” ik voel mezelf vrolijk worden van binnen, hij kwam naar mij toe, omdat die niet kon slapen! Ik begin te lachen en zeg snel “haha, nee je hebt me niet wakker gemaakt ik kon ook niet slapen dus ja..” hij kijkt me een beetje waas aan en zegt dan snel “okee, mooi zo” en begint ook te lachen. We gaan samen op mijn bed zitten en kletsen een tijdje, we lachen en het is heel gezellig. Dan kijkt Daan me opeens best wel serieus aan “Linde, ik wil even wat belangrijks tegen je zeggen..” ik weet niet zo goed hoe ik hier op moet reageren dus ik zeg maar helemaal niks, dan praat hij weer verder “nou, kijk, het gaat over-” net als die verder wil gaan horen we een hele boel gestommel in de kamer van de jongens en niet veel later hoor ik iemand heel hard op mijn deur kloppen. Ooh serieus, niet nu he! Precies als Daan iets belangrijks wil vertellen?! Ik roep snel “wie is dat??” terwijl ik eigenlijk al weet dat het Owen, Nils of Rein is.. ik hoor heel snel terug “het is Rein, wil je even snel de deur open doen?!?!” het klinkt zo dringend dat ik Daan even aankijk en dan naar de deur loop. Als ik de deur open doe stapt Rein naar binnen en begint meteen tegen me te praten “Linde, je moet ons helpen ik werd net wakker en toen was Daan-” hij stopt met praten als hij langs me kijkt en Daan ziet zitten, “ooh, laat maar, hij zit hier” zegt hij opgelucht. Dan praat hij tegen Daan “gast, we waren kei ongerust! Ik werd wakker en toen was je er niet dus toen maakte ik de rest wakker en toen wisten we allemaal niet waar je was!!!” “Sorry, maar ik dacht niet dat jullie me zouden missen zo laat!” zegt Daan snel. “ooh, okee maar ik ga maar weer terug, want ik zie dat je nog leeft en dat Linde je nog niet op gegeten heeft dus ik ga weer slapen haha!” zegt Rein en hij loopt de deur uit. Ik doe de deur dicht en dan schieten we allebei in de lach, omdat Rein zo hysterisch deed. Ik ga weer naast Daan zitten en vraag wat er nou zo belangrijk was dat hij het me perse wilde vertellen. Hij kijkt me even vreemd aan, maar volgens mij heeft hij dan door waar ik het over heb. “nou kijk, ik wilde tegen je zeggen dat ik je eigenlijk al leuk vind sinds de eerste keer dat ik je bij het zwembad zag, maar toen vertelde je over die jongen die je leuk vindt of vond en toen dacht ik meteen dat ik het wel niet zou zijn, want je zou mij wel niet leuk vinden. Toen heb ik het er met Rein over gehad en tjaa nu dacht ik dat ik het misschien toch maar moest zeggen…” zegt hij stamelend. Alles komt in als een blok, hij vindt mij leuk?! En nu zegt hij dat ik hem niet leuk zou vinden?! Ik weet echt niet wat ik moet zeggen…