1. Late for coffee

'Shit!' Ik spring op uit mijn bed als ik op mijn lichtgevende klok zie dat het al 10 over 10 is - en ik moest er om 10 uur zijn! Ik ben door mijn wekker heen geslapen!
Razendsnel kleed ik me om, haal een borstel door mijn golvende blonde haar en doe een toefje tandpasta in mijn mond. Tijd om te poetsen heb ik toch niet.
Het ontbijt sla ik ook over, ik spring op mijn fiets - fiets ja, ik ben en blijf een Nederlander - en race naar de coffeeshop, die gelukkig niet al te ver is.
Ik parkeer mijn fiets erg asociaal tegen het pand naast de coffeeshop en doe hijgend de deur open. Er komt me een koffielucht tegemoet - en een boze baas.
'I can't believe it! You should've been here 20 minutes ago!' De baas, een zwartharige, beetje dikke man, schudt boos zijn hoofd.
'I'm sorry, I'm really sorry!' zeg ik met trillende stem. Shit, de eerste dag en ik heb het nu al verkloot.
'Yeah, I hope you are! You can't be late girl!' roept hij. De jongen achter de toonbank kijkt me een beetje verontschuldigend aan, alsof het zijn schuld is dat de baas tegen me schreeuwt. 'This is the last time, you hear me?'
'Yes, I promise I won't be late anymore - I'm really sorry...'
De baas zucht. 'OK, I'll show you the place then.' Hij klinkt nog steeds een beetje geïrriteerd, maar gelukkig is hij gekalmeerd.
'That's George over there.' Hij wijst naar de jongen achter de toonbank.
'Hi, I'm Emily,' zeg ik. Hij lacht naar me.
'Hello.'
'My name is Michael Weaver, Mr. Weaver for you,' gaat de baas verder. 'You and George will be the only ones working here with me, so don't let me down.'
Ik knik.
'Now George will explain the rest to you. I have some administration to do.' Mr. Weaver verdwijnt door een deur achter de toonbank.
'Sorry for that,' zegt George. 'He's just a grumpy old man.'
Ik lach. 'It's okay, it was my own fault - I'm just so bad at waking up.'
Hij grijnst een enorme lach en haalt een hand door zijn bruine haar.
'Me too. Anyway, there's not much to explain here...' Hij wijst me een paar dingen aan die ik moet gebruiken voor het koffie maken et cetera en dan komt de eerste klant binnen.
Het werken gaat me makkelijk af - ik ben al een keer eerder serveerster geweest. De coffeeshop is niet erg groot, maar er komen best veel mensen. Op een gegeven moment zit het stampvol.
'Did you have to do this all on your own before I came to work here?' vraag ik aan George.
'No, Weaver used to help me. But it got busier and busier....' Hij kijkt rond. 'Don't really know what it is they like so much about this place though.'
Dat weet ik wel. Het is ontzettend leuk hier, de ruimte is ouderwets van hout, maar de inrichting is heel modern en hip. En bovendien werkt er een hele leuke jongen.
Ik vind George ontzettend aardig - hij lacht de hele tijd en is grappig. Gelukkig dat er iemand werkt die aardig is - want dat is mr. Weaver bepaald niet. In de tijd dat George en ik het even wat minder druk hebben en met elkaar staan te praten, steekt hij zijn hoofd om de deur en roept dat we minder moeten kletsen en meer moeten werken. George trekt zich er niks van aan.
'So, you're from the Netherlands?' vraagt hij aan me.
'Yeah, I am.'
'Dutch people have beautiful hair, you know.' George pakt een pluk haar vast en voelt er aan. 'Girls in England pay a lot to dye their hair that colour.'
Ik bloos. 'Thank you, George. You also have very nice hair.'
'Haha.' Hij haalt zijn hand uit mijn haar en verplaatst het naar zijn eigen haar. Voor het eerst vandaag voel ik de behoefte om het aan te raken.
'I'm sorry? Hello?' vraagt een onbekende stem. Ik schrik op en zie een klant.
'Oh, sorry - what can I do for you?'
'One coffee to go please.' De jongen die de koffie heeft besteld kijkt op zijn horloge. Hij heeft blijkbaar haast.
De dag gaat verder snel voorbij. Aan het einde van mijn werkdag - 5 uur - komt Mr. Weaver naar me toe.
'You can go home, and so can you, George,' zegt hij. 'Emily, please be on time tomorrow.'
Ik knik. 'I'm really sorry Mr. Weaver, I- '
'I know you're sorry, you've said it about a thousand times. See you tomorrow.'
'Bye.' George en ik lopen de coffeeshop uit.
'Do you work every day?' vraagt George.
'No, only on wednesday, thursday and friday.'
'I work every day, except for sunday, monday, and tuesday,' zegt George.
'Who works on monday and tuesday then?' vraag ik aan hem terwijl ik mijn jas aantrek.
'We're closed on mondays. On tuesdays... I don't really know. I think Weaver does all the work on tuesdays.' Hij haalt zijn schouders op. 'You came here with a bike?' vraagt hij als hij mijn fiets ziet.
'Yup,' antwoord ik en haal mijn fiets van het slot. 'How did you came here then?'
'I walk. I live one street away.'
'Really? Cool.' We zwijgen even, kijkend naar elkaar. Dan wendt George zijn gezicht af en steekt zijn hand op.
'See you tomorrow, beautiful!'
'See you tomorrow!'
Beautiful.