29.

Elena Johnson

Ik liet me op de bank zakken en keek naar Tommie die zich onder de tafel nestelde. Het beestje vond de raarste plekken fijn om te gaan slapen. Louis plofte naast me neer. 'Hopen dat ze nu eindelijk zindelijk is,' lachte hij. Ik grinnikte. 'Dat gaat denk ik niet zo snel.' 'Zullen we vanavond uit gaan? We hebben heel het weekend vrij,' stelde Louis voor. Ik kreeg meteen een glimlach op mijn gezicht. 'Goed plan!' grijnsde ik. Louis pakte meteen zijn telefoon erbij en vroeg in een groepsgesprek wat de jongens ervan vonden. Na een minuut keek hij weer op. 'Ze gaan mee.' 'Dat heb je snel geregeld.' 'Ben ik niet geweldig?' Ik glimlachte en boog me naar voren om hem een kus te geven. Zijn vingertoppen streelden langs mijn wang en lieten een tintelende streep achter. Ik ging met mijn hand door zijn haren. Uiteindelijk liet Louis me weer los. Ik beet zachtjes op mijn lip en keek hem aan. 'Vanavond,' fluisterde hij zachtjes met een speelse twinkel in zijn ogen. Ik glimlachte.

'Ben je eindelijk klaar? Iedereen is op jou aan het wachten!' gilde Louis naar boven. Ik glimlachte naar mijn spiegelbeeld. 'Ben bijna klaar!' riep ik terug. Ik hing een kettinkje om mijn nek en spoot nog wat parfum op. Ik bekeek mezelf nog een keer aandachtig en liep toen de trap af. Louis stond te wachten en kreeg een glimlach op zijn gezicht toen hij me zag. Toen ik beneden was pakte hij mijn beide handen vast en drukte een kus op mijn lippen. 'Je ziet er prachtig uit,' fluisterde hij voor hij me mee de woonkamer in trok. Daar zaten alle jongens. 'Hi,' begroette ik ze vrolijk. 'Hey Elena,' zei Niall. Ik glimlachte, blij om mijn beste vriend eindelijk weer in levende lijven te zien. 'Zullen we gaan?' vroeg Liam. We knikten instemmend en iedereen kwam in beweging. De laatste dingen werden opgeruimd, jassen werden aangetrokken en ik zocht mijn mobiele telefoon. Nadat ik hem van de oplader had gehaald stopte ik hem in mijn zak. 'Ready?' 'Ready!' Met z'n alle vertrokken we richting het centrum. Ik was vrolijk in gesprek met Niall en Zayn. Samen vertelden ze honderduit over alles wat ze de afgelopen weken hadden meegemaakt. Ze waren allebei al licht aangeschoten, terwijl ik de hele avond geen druppel alcohol mocht drinken in verband met de baby. Al snel liepen we onze favoriete club binnen. Louis greep mijn hand vast en trok me mee de dansvloer op. Lachend volgde ik hem. Hij krulde zijn armen om mijn middel en trok me tegen hem aan. Ik legde mijn armen in zijn nek en mijn hoofd tegen zijn borstkas. Zo stonden we samen te dansen en trokken we ons niks aan van alles om ons heen. Ik was blij dat ik eindelijk weer iets leuks kon doen met Louis en de andere jongens. Ik had ze gemist. Na wat een eeuwigheid leek, maar volgens mij veel korter was, begon ik dorst te krijgen. 'Lou, ik gaven even iets te drinken halen. Wil jij ook wat?' 'Doe maar een biertje.' Ik knikte en maakte me los uit zijn omhelzing. Ik baande me een weg naar de bar. Het was druk en ik kwam naast twee meisjes staan. Ze keken me even onderzoekend aan en begonnen toen te fluisteren. Verbaasd trok een wenkbrauw op. Daarna draaiden ze zich naar me om. 'Ben jij de vriend van Louis Tomlinson?' vroeg een van de meisjes. Ik knikte en glimlachte onwillekeurig bij de gedachte aan Louis. Het meisje trok haar neus op. 'Louis verdient beter,' mompelde ze voor ze zich omdraaide en heupwiegend wegliep. Ik slikte. Waar ging dit nu weer over?