You rock my world - This is how we met

Ik zat samen met mijn papa en broer te zappen in de zetel en ineens zag ik Tom zijn gezicht, ik was onmiddellijk verkocht. En niet veel later werd ik door Bill zijn ogen gefascineerd.
Mijn papa interesseerde zich erin hoedat de 4 pubers zich in no-time hadden opgewerkt tot echt idolen. Zelfs mijn 2-jaar jongere broer werd er wat jaloers van. Maar daar stopte het ook.
Ik weet nog goed wat ik voelde toen ik hun muziek hoorde. Ik zat op dat moment heel erg in de put en door al mijn diepe dalen, en ja, ik heb er redelijk wat gehad, heeft hun muziek met telkens opnieuw doorgesleurd.
Voor het eerst kreeg ik het gevoel dat ik niet alleen was met mijn probleem en dat zij er altijd voor me waren…
Maar terug naar die avond in Duitsland.
Ik werd uit mijn droom gehaald door een harde opmerking van mijn broer: “Fuck wat een emo’s!” riep hij uit en hij begon te lachen.
“Soren” hoorde ik mezelf geshockeerd roepen. “Ja zus, het is toch zo” antwoordde Soren terug.
Ik had geen zin om een zoveelste discussie aan te gaan over mensen en hun kledingsstijl. Dus zuchtte ik eens diep.
Pap zette de televisie uit. Die nacht heb ik nog lang wakker gelegen…

Later in de week heb ik hun eerste cd gekocht.
Ik kende geen letter Duits, but I didn’t care. Leven het World Wide Web Want daar vond ik alle vertalingen van hun liedjes en het was natuurlijk ook DE plaats voor foto’s en informatie over hun te vinden.
Natuurlijk gebruikte ik de foto’s om mijn kamer te behangen, het protest van mijn ouders en de tirades van mijn broer over wat een emo-band het wel niet was konden er niks aan veranderen.

Tokio Hotel... Ze hebben mijn leven gered en ik ben hun zo dankbaar!