7.

Vanuit Linde

Tijdens het zwemmen hebben Owen, Nils en ik grote lol, maar ik vind het toch wel jammer dat Daan niet mee ging zwemmen… Na een tijdje gaan we weer uit het water en ik zie Daan zielig naar van Rein naar mij kijken en weer terug. Ik snap niet helemaal wat er is, maar Rein kijkt me aan van vraag maar niks! Dus ik laat het maar zo. Na een tijdje zijn we het allemaal wel zat op het strand dus gaan we terug naar het hotel. Als we daar aankomen zie ik mijn ouders en mijn broers in het restaurant zitten, ze gaan eten. “Ojaa, daar heb ik helemaal niet aan gedacht!!” zeg ik en ik ga snel achter een struik zitten. De jongens snappen er niks van en lopen achter me aan, “wat doe je??” vragen ze in koor. “nou kijk, mijn ouders zitten daar te eten en ik heb liever niet dat ze zien dat ik met jullie naar het strand was en niet alleen!” “ooh, je hebt je ouders verteld dat je alleen ging?” vraagt Nils, “maar dat is toch niet erg, dan zeggen we dat we elkaar op het strand tegenkwamen en dat je zóóó alleen zat dat wij bij je gingen zitten hahah” zegt Owen lachend. “okee, misschien is dat wel een goed idee, dan hoef ik ook niet meer dingen te verzinnen omdat ik alleen weg ga!” zeg ik tegen ze. We lopen met z’n 5en naar binnen en mijn moeder roept mijn naam als ze me ziet. We lopen er heen en net als ik denk dat het allemaal goed gaat begint Bram te praten “heee Linde, is dat niet die ene jong-“ en verder laat ik hem niet komen, want ik weet wat die wil gaan zeggen! Hij wil over Daan beginnen en dat wil ik dus ECHT NIET!!! Owen, Nils, Daan en Rein kijken me vreemd en ik zeg blozend “niks, laat maar, vergeet maar wat die zei hihi”. Volgens mij denken ze nu echt dat ik gek ben, maar ik ga ze niet vertellen wat Bram wilde vertellen! M’n ouders stellen zichzelf nog even voor aan de jongens en dan lopen we met z’n 5en richting de liften. Als we in de lift staan begint Owen tegen me te praten, “Linde, heb je ons iets te vertellen? Misschien iets met wat je broer net zei?” “Huh? Nee, helemaal niks” zeg ik snel en ik voel mezelf zo rood als een tomaat worden, dus ik kijk snel de andere kant op. Ze besluiten volgens mij maar niet meer verder te vragen, want ze zeggen allemaal niks meer. Als we boven zijn geef ik ze allemaal nog een knuffel en ga mijn eigen kamer in. Echt waar?! Denk ik bij mezelf, moest Bram daar nou zo nodig over beginnen?!

Vanuit Daan

We lopen met z’n 5en het hotel binnen en we horen de moeder van Linde, “LINDE!” roepen. Als we met z’n 5en bij de tafel van de ouders en de broers van Linde staan, begint de moeder van Linde gewoon tegen ons te praten en ze heeft niet door dat Linde al met ons had afgesproken. Na ongeveer 5 minuten daar gestaan te hebben begint de broer van Linde te praten (Bram heet die volgens mij) “heee Linde, is dat niet die ene jong-” en verder laat Linde hem niet komen, want volgens mij vindt ze het niet zo leuk dat Bram daarover begon te praten. Owen, Nils, Rein en ik kijken der vreemd aan, waarop ze antwoord “niks, laat maar vergeet maar wat die zei hihi!” en ze begint te blozen. Ik vraag maar niet verder dus stellen we ons rustig aan de ouders van Linde voor. Nadat we ons hebben voorgesteld lopen we met z’n 5en richting de liften en stappen we erin. “Linde, heb je ons iets te vertellen? Misschien iets met wat je broer net zei?” vraagt Owen aan Linde, “huh? Nee, helemaal niks!” antwoord Linde en ze draait snel der hoofd weg. Dan zijn we bij de 6e verdieping en stappen allemaal uit, we lopen naar onze kamers en Linde geeft ons allemaal een knuffel. Wauw, ze is echt leuk! Maar ik denk niet dat ze hetzelfde voelt voor mij…. We lopen met z’n 4en onze kamer binnen en dan vraag ik meteen aan de rest “waar ging dat nou over?? Dat met haar broer!?” Nils antwoord rustig “weet ik veel, en eigenlijk boeit het me ook niet zo veel..” “Serieus Nils? Wil je niet weten wat die broer wilde zeggen met ‘die ene jong-’??” vraag ik aan hem, “Nee eigenlijk niet, het ging denk ik over een jong-en haha, maar maakt me verder niet zo veel uit”. Laat ook maar zitten denk ik dan en ik loop naar m’n bed toe, pak mijn mobiel en ga een beetje op twitter kijken. Dan krijg ik een whapp van Rein:
Rein: heey, misschien was het wel ‘die ene jongen die ze leuk vind’?
Ik: fijn, als dat zo is maak ik helemaal geen kans…
Rein: gast, misschien ben jij wel ‘die ene jongen’??
Ik: haha, heel grappig.. denk nog steeds van niet…
Rein: waarom niet? Ze werd mega rood toen we het aan der vroegen, dus ze wilde het echt niet aan ons vertellen!
Ik: okee, ik hoop dat je gelijk hebt…
Rein: loop anders even naar der toe?! Ik zeg wel dat je even naar beneden bent om wat te eten ofzo?!
Ik: moet dat? Nouja, misschien gaat het wel helemaal goed.. ik loop wel even!
Rein: ja dat moet, oke is goed. Succes!
Ik: thnxxx