As strong as paper. ~ proloog

Ik loop met een bebogen hoofd door de straat waar ik woon. ik heb mijn skullcandy op en luister naar Over again van one direction.

Tell me with your mind, body and spirit
I can make your tears fall down like the showers that are British

Whether we’re together or apart
We can both remove the masks and admit we regret it from the start

zing ik zachtjes mee. elke keer als ik louis' stem hoor hoef ik helemaal nergens aan te denken. alles lost zichzelf op op zo'n moment.
ik sla een zucht en loop een steegje in. *dripp* ik kijk verbaasd op. *fijn regen.* denk ik meteen. ik zet het op een snel loopje en ga op huis aan. Ik loop de hal in en zie mijn broer al Call of Duty spelen. 'waar zijn pap en mam?' vraag ik. het antwoord laat lang op zich wachten. 'uit eten..' komt er droogjes uit.
ik haal mijn schouders op en pak een 2e controler. 'kom... zombie's kille.' zeg ik tegen me broer die zonder protest een nieuwe ronde start.
na 3 uur en 45 rondes zombie's vermoorden ben ik moe. ik sjok naar boven met mijn schooltas over mijn schouder. mijn tas gooi ik neer en ik sleep mezelf naar de badkamer.
ik neem een warme douche en neurie little things. als ik klaar ben droog ik me af en ga naar mijn kamer. ik trek mijn pyama aan en ga nog wat huiswerk maken. buiten is het ondertussen gaan stormen. *wat deed ik om half 10 eigelijk nog bij hem?* vraag ik mezelf af. echt concentreren kon ik niet.. er hingen overal in mijn kamer posters van 1Direction. ik kijk dromerig naar een poster van Louis. *ooit.. ooit zal ik van hem zijn!* zeg ik weer.
ik geef mijn knuffel katje een kus en ga slapen. de volgende ochtend had ik het maar zwaar om uit bed te komen.