You are special (Tom lovestory) 14

Je zat in de auto en keek naar je arm. Het stuk glas stak er nog steeds in. Je wou het eruit trekken maar je vader hield je tegen. Vader: "Wacht maar tot in het ziekenhuis, de dokter zal dat wel doen." Je haalde je schouders op en zuchtte. Niet veel later parkeerde je vader de auto en stapten jullie het ziekenhuis binnen. Je zag allerlei mensen je aanstaren. Iets waar je niet tegen kon. Je ging zitten op een stoel en niet veel later waren jullie aan de beurt. Je begroette de dokter en mocht op het bed gaan zitten. Je keek hoe de dokter te werk ging en niet veel later was hij klaar met de wonde weer dicht te naaien. Jij: "Dankjewel." Jullie stapten in stilte weer buiten en stapten in de auto. Je wist dat je vader iets wou zeggen maar wat? Vader: "Vergeet niet om de wonde goed te verzorgen." Je knikte en staarde uit het raam. Vader: "Hoe zit het nu met het cheerleaderding?" Jij: "Geen idee." Vader: "Ga je het doen?" Jij: "Ik wil wel maar wat als ik zo wordt als Ellen?" Vader: "Maak je daar maar geen zorgen over." Jij: "Bedankt pap." Je vader zette de auto op de oprit en je stapte uit. Je zag op de trap naar de voordeur Tom zitten. Vader: "Wie ben jij?" Tom: "Tom Kaulitz, aangenaam." Je vader keek even naar hem, liep hem toen voorbij en deed de deur open. Vader: "Voor het eten thuis zijn." Je knikte en hij sloot de deur om jullie wat privacy te geven. Tom: "Wat is er gebeurd?" Je dacht terug aan de ruzie en voor je het wist had Tom jou in zijn armen. Je keek hem verbaast aan.