077
Louis William Tomlinson
Vrolijk zitten we in het vliegtuig naar huis. We zijn super blij dat we door zijn naar de Live Shows. Ik kan niet wachten om het mijn moeder en zusjes te vertellen. De andere jongens kunnen ook niet wachten en we zijn allemaal super druk. Zelfs Liam die meestal de rustigste is.
Na een paar uur te hebben gevlogen, zijn we aangekomen op het vliegveld in Londen. We lopen naar de bagageband en pakken onze koffers. We wachten tot iedereen zijn koffers heeft en lopen dan met de hele groep naar de ontvangst hal. Na even te hebben rondgekeken zie ik onze ouders staan. ‘Ze staan daar.’ Ik wijs de kant op, waar ik ze heb gezien. We lopen naar ze toe. ‘Hoi, jongens.’ Worden we door iedereen begroet. Ik knuffel mijn moeder en mijn zusjes. Ik zie de andere jongens ook hun familie begroeten. Dan kijken ze ons aan met een blik van: “En? Zijn jullie door?”. Grijzend kijk ik Liam aan, die naast me staat. Blijkbaar hebben we allemaal hetzelfde idee, want we beginnen tegelijk te schreeuwen. ‘One Direction staat in de Live Shows!’ Er verschijnt een brede glimlach op de gezichten van onze familie leden. Mijn zusjes knuffelen me stevig. ‘Ik ben blij voor je, Lou.’ Zegt mijn moeder zacht. Dankbaar kijk ik haar aan. ‘Dank je, mam.’ Ik sla mijn armen om haar heen en knuffel haar. Mijn moeder heeft het niet makkelijk gehad met de scheiding en nu ga ik ook nog eens weg.
Als we een beetje uitgepraat zijn, lopen we naar buiten. Daar scheiden onze wegen, we zien elkaar pas weer over twee weken, wanneer de Live Shows beginnen. Ik knuffel de jongens één voor één, waarna een groepsknuffel volgt. ‘Zie jullie over twee weken!’ Roep ik nog en dan rijd mijn moeder weg. Ik kan niet wachten om weer in mijn eigen bed te slapen, maar daar staat tegenover dat ik de beste drie weken uit mijn leven heb gehad. Ondanks alle tegenslagen.
Uitgeput van de reis, de spanning, alles van de afgelopen dagen, sluit ik mijn ogen en laat een zucht over mijn lippen rollen. Het laatste wat ik hoor zijn de zachte stemmen van mijn zusjes en mijn moeder.
Reageer (2)
snel verder <3
1 decennium geleden<333333
1 decennium geleden