034 Katie Jane Adams

“Hey Katie, there you are finally. I hope Harry will talk to you, because he won’t talk with me.” zegt Louis, als hij de deur open doet. “You’ve except me?” vraag ik verbaasd. “Of course! But I hope he will talk to you, he’s in his room.” zegt Louis. Louis laat me binnen, en ik schrik van de hotelkamer. In tegen stelling tot de kamer van Niall, Zayn en Liam is deze kamer heel rommelig. Nee, niet rommelig, het is een echte rotzooi. Je ziet de meubels nog wel, maar het scheelt niet veel. Overal ligt kleding of pizzadozen, en nog veel meer. “I’m sorry for our hotelroom. It looks like a rubbish tip, I know.” verontschuldigt Louis zich. “It doesn’t matter, I’m only here to talk with Harry, not to look at your room.” zeg ik. “There’s he.” zegt Louis, en hij wijst naar een van de deuren. “Well, wish me luck!” zeg ik. “Good luck Katie.” glimlacht Louis. Ik haal even diep adem, en open de deur. Nouja, ik probeer het. Maar Harry is slim, en hij heeft de deur op slot gedaan. Louis ligt bijna dubbel van het lachen, terwijl ik tevergeefs de deur open probeer te krijgen. “Sorry, I haven’t say that the door is locked.” zegt Louis tussen het lachen door. Ik zucht even. “Do you have a key?” vraag ik. “There are two keys but I don’t think you can open it from outside.” zegt Louis. “Lou, give me the key, I’m gonna try it.” zeg ik. Harry mag slim zijn, maar ik ben ook slim. Ook al zou je dat niet van me zeggen, ik ben niet zó dom. Dit kan ik bijvoorbeeld wel weer bedenken. De meeste sloten kunnen namelijk ook van buiten uit open, alleen niet als de sleutel er aan de binnenkant in zit. Hopelijk is Harry daar te dom voor, om hem erin te laten zitten. Louis komt aan met de sleutel, en ik neem de sleutel over. Ik steek de sleutel in het slot, en ik draai hem om. Het lukt! Ik kijk Louis grijnzend aan. “It works.” zeg ik. Ik draai de sleutel verder om, maar ik hoor geen klik. De sleutel komt vast te zitten, en hij wilt niet verder draaien. Ik druk de deurklink naar beneden, maar hij gaat niet open. Harry heeft dus toch de sleutel in de deur zitten.. Hoe kan ik ook zo dom zijn om te denken dat hij hem er niet in heeft zitten? Als ik het vraag laat hij me waarschijnlijk toch niet naar binnen. “Louis, I think we have a problem.” zeg ik, als de deur echt niet open wil. “Whats up?” “Harry has probably his key in the lock, so we can’t open the door.” zeg ik. Louis slaakt een zucht. “Really? I thought he wasn’t that clever.” zegt hij. Ik grinnik even. “Maybe he is.” zeg ik. “And now?” vraagt Louis. “I don’t know.. I can ask him if I can come inside but I don’t think he wants that.. Or we can sleep here so we can see when he wake up, but that’s not a good idee, though.” zeg ik. “Maybe you should try the first one. He can’t stay in his room all the time, he doesn’t even have food or drinks.” zegt Louis. “If you go away, I can ask him if I can come in, okay?” Louis knikt en hij loopt weg. Alsjeblieft Harry, doe de deur open.