Hoofdstuk 1 - Tears with Blood

Aarbeien liggen in een witte schaal op het zwarte aanrecht. Ongewoon voor de tijd van het jaar. Lichte sneeuwvlokken dwarrelen voorbij de hoge ramen, ze blijven alleen niet liggen, worden een met de grond.
Ik voel me alleen en de witte muren komen op me af. De kamer, ingericht door mijn ouders. Stijf en niet knus. Alleen het wollen tapijt, dat boven de grond uitsteekt, geeft nog enige warmte aan de kamer.
Het liefst zou ik er op gaan liggen, er doorheen zakken en nooit meer terugkeren. wie zal me missen?
Mijn ouders zijn altijd weg, druk met hun eigen werk, geen og voor elkaar. En al helemaal niet voor mij. Ontbijten in het weekend, met z'n drieén is er nooit bij. Broers of zussen zijn er niet om de stilte op te vullen, Ik had er eentje kunnen hebben, maar mijn ouders wilden 'het' niet. Ze gaven 'het' niet eens een naam. Bij het horen dat het een mongooltje zou zijn, wilden ze het niet meer zien. Ze wisten niet eens of het kindje een jongen of een meisje was.
Dit hebben ze lang voor me verzwegen, maar op een gegeven moment was ik 'oud genoeg'.
'We moeten je iets vertellen'. Stilte . Ik keek van de een naar de ander.
Wat? Wat is er dan ? Weer keek ik ze om beurten aan. Het gezicht van mijn moeder was gespannen, bij mijn vader was er helemaal niets af te lezen.
'Zou je een broer of een zus gehad willen hebben ?'Daar hoefde ik niet lang overna te denken
"JA !! NATUURLIJK." Hier heb ik al jaren overna gedacht.
"Mam ?" Een aarzeling "ben je zwanger ?"
"nee lieverd, we moeten je iets anders vertellen." Op dat moment kwam mijn vader tot leven. "Voor dat jij werd geboren, zou je een broertje of zusje kunnen hebben gehad. Maar het is overleden."
het moest even tot me doordringen.
"Maar hoe kan dat dan, wat is er gebeurt?" Zag ik daar een traan prikken, in de ooghoek van mijn moeder ?
"Liefje, we kunnen er nu niet over praten. We moeten weer naar ons werk." Opeens was het kwetsbare moment verdwenen, de betovering verbroken. Ik wilde meer weten, maar ze lieten niks los. Of ik kreeg iedere keer te horen dat het druk was op het werk. Dingen moesten worden afgerond. Papieren worden ingevuld en op de post gedaan.