Agni Kai - 215

“Wat doe je?”, schreeuwde hij angstig. Hij probeerde weg te komen, maar ik bewoog mee. Ik stuurde zijn energie, ik voelde wat hij wilde doen. Even voelde ik mijn eigen kracht wegtrekken, maar ik vocht tegen. Nee, ik had niemand ooit iets aangedaan, ik had nooit iets misdaan. Ik zocht gerechtigheid, geen wraak. Zelfs de man voor me verdiende genade, zelfs hij had iets goeds in zich.
Ik voelde het vuur verdwijnen, langzaam verdween alle energie die met vuur te maken had uit de stromen. Even werd ik bang, maar ik zette door. Ik zou hem zijn sturing ontnemen, al kostte dat de mijne. Ik had er alles voor over. Na een tijd voelde ik geen vuur meer in zijn energie, en ik haalde mijn handen weg. Ik keerde me van hem af. Zou het gelukt zijn? Ik had er dan wel over gelezen, ik had mezelf geleerd de stromen te voelen. Maar nooit eerder had iemand dit gedaan, niemand behalve de avatar.
Diep inademen, concentratie op mijn adem. Beheersing. Terug naar de basis. Langzaam liet ik een klein vlammetje opflakkeren in mijn hand. Ik glimlachte. Het ging moeizaam, ontzettend moeizaam, maar ik was het niet geheel kwijt. Het zou terugkomen, al zou ik weer veel moeten oefenen. Maar het was gelukt, ik wist het zeker. Vuurheer Azlaï kon niet meer sturen, ik was gewonnen.

“Wat heb je met me gedaan?” Ik draaide me om en keek hem recht aan.
“Ik heb uw energie gestuurd. U kunt niet meer vuursturen.”
“Dat, dat is onmogelijk.”
“Probeer het maar.” Ongelovig staarde hij me aan. Aarzelend keek hij naar zijn handen en probeerde een vlam te creëren. “Let op uw ademhaling, beheers u, ga terug naar de basis”, moedigde ik hem aan. En hij probeerde het. Het lukte niet.
“Hoe durf je?”, schreeuwde hij plots. “Verraadster!”
“Schreeuwen heeft geen zin, het is onomkeerbaar. Ik heb gewonnen, ik heb het recht te doen met u wat ik wil. Ik heb u een kans gegeven om u over te geven, maar u weigerde. Ik had geen enkele reden om u verder nog te sparen.” Ik stak mijn hand uit. “Geef me nu de sleutel, anders wordt het alleen maar erger.”



Ik weet dat in de reeks van Korra wordt gezegd dat alleen de avatar iemands sturing kan ontnemen, maar ik had dit al veel eerder beslist en ik vond geen alternatief. Zoals het in de reeks van Aang wordt beschreven ('vroeger stuurden de mensen geen elementen maar elkaars energie') kan het wel.

Samen met mijn beste vriendin heb ik in juni meegedaan aan een schrijfwedstrijd, en nu zijn de resultaten er eindelijk! We zijn veel hoger geëindigd dan verwacht!
Dat wil natuurlijk ook zeggen dat ze op Q komen te staan, dus voor wie graag een kijkje neemt:
Een overzicht van de ingezonden verhalen (ook van vorig jaar)
Het verhaal dat als eerste start: De heks van Paina
Een kijkje nemen is zeker aan te raden, want behalve het verhaal zelf zetten we op het einde ook het juryrapport online!

Oh, en omdat lezen waarschijnlijk veel minder aanlokkelijk is als je niet weet waar het over gaat:
De heks van Paina
Het begon zoals elke andere zaak...
Roeland moet samen met zijn collega's een moord onderzoeken, hun gewone job bij de politie. Het dood spoor volgt echter snel, maar eens er een verband gevonden wordt met een aantal andere moorden die totaal niet op elkaar lijken, rijzen de vraagtekens pas echt op. En dat terwijl zowel Roeland als vele anderen liever dat nieuwe boek lezen, dat plots zo'n hype is geworden.
7e plaats van de 31 (voor jong talent, 'verkoopbaar')
72e plaats van de 103 (voor schrijfstijl, originaliteit, ...)