Gevangen - 205

“Goed. Kom mee, Lizzie.”
“Alleen”, de bewaker hield me tegen. Keylina fronste haar wenkbrauwen.
“Nou goed, breng haar naar haar kamer. Ik wil dat er voor gezorgd wordt dat zij straks een stevig middagmaal krijgt zoals alle anderen.”
“Natuurlijk, prinses.” De bewaker leidde me weg, Keylina liep de andere richting uit.

Een half uur later kreeg ik effectief een stevig middagmaal, dat ik langzaam opat. Heerlijk, ik moest toegeven dat ik het eten hier gemist had. Ik had een ontzettende honger, maar ik wist dat ik ziek kon worden als ik nu te snel at, na twee weken weinig te hebben gegeten.
In de loop van de namiddag kwam Keylina naar mijn kamer, ze had enkele boeken bij.
“Ik dacht dat je deze wel kon gebruiken nu je hier niet uit mag”, glimlachte ze.
“Zeker weten, bedankt”, ik nam ze aan.
“De Agni Kai is op het einde van de week, ik zorg dat je degelijke kledij hebt”, beloofde ze. Ik knikte.
“Keylina, waarom doe je zo stijf?”, vroeg ik zacht. “Is er iets?” Ze keek me aan.
“Ik haat alleen de regels die de vuurheer en de raad zojuist besloten hebben. Ze zijn eerlijk, daar niet van, ik moest er over waken dat dat zo was. Maar aangenaam…”
“Mag ik weten welke?”
“Nee”, zuchtte ze. “Dat is de enige oneerlijkheid. Ik mag het je niet vertellen voor je de arena in moet.” Ze keek me aan. “Jij gaat bepaalde dingen ook niet leuk vinden, maar beloof me dat je niet gaat protesteren en je niet laat afleiden daardoor.” Ik knikte, ze was doodernstig en ongerust, dat zag ik zo.
“Ik beloof het. Ik zal winnen.”