Gevangen - 194

“Het spijt me als ik u daarmee beledigd heb, vader”, begon ik voorzichtig. “Dat was zeker niet mijn bedoeling. Uiteraard kan ik mij ook vergissen. Maar zoals ik al schreef, zij heeft nooit iets gedaan zonder mijn toestemming. Bovendien was ik er persoonlijk bij toen ze prinses Yue vermoordde. Zonder haar was het minder eenvoudig geweest om de waterstam over te nemen, al zou het uiteindelijk natuurlijk wel gelukt zijn.”
“Juist ja. Maar je bent lang van huis weggeweest, prinses. Lizzie had de kans stilaan invloed op u te beginnen uitoefenen, mede door enkele sturingslessen zoals ik van de admiraal vernomen heb. Het feit dat je haar nog steeds vertrouwt kan zijn door die invloed.”
“Dat is mogelijk”, gaf ik toe. “Lizzie was de beste vuurmeester daar aanwezig, ze kende enkele technieken die ik nog niet beheerste, daardoor viel mijn keuze voor extra lessen ook op haar. Waarschijnlijk heeft ze inderdaad een bepaalde vorm van invloed op mij proberen uitoefenen. Daarom ook dat ik haar zeker niet alleen wil berechten, ik zou het graag samen met u doen. U merkt vaak dingen op die ik niet zie.” Hij knikte, zijn blik werd zachter. Gelukkkig, hij trapte erin. “Ik zou u willen vragen of u me wilt waarschuwen voor u Lizzie ondervraagt, zodat ik er bij kan zijn. Niet alleen om mijn eigen mening te vormen, maar ook om mezelf te kunnen wapenen als ze me effectief heeft beïnvloedt, zodat niemand daar een tweede keer in kan slagen.”
“Dat zal ik regelen”, stemde de vuurheer in. “Nu mijn dochter, ga je maar opfrissen, je hebt een lange reis achter de rug. Je moeder verwacht je. We zijn blij dat je weer thuis bent, Azulena.” Ik slikte even onmerkbaar toen ik die naam hoorde.
“Dat is geheel wederzijds, vader.” Ik maakte een informele buiging, zoals ik dat als kind deed toen ik niet beter wist en later was blijven doen als ik alleen met hem was, familiaal. Opgelucht liep ik de zaal uit, naar mijn kamer.