Chapter One. Do i know you ?

Samen met mijn vriendinnen loop ik door de grote straat heen. Ik voel elke klinker van de straat bij iedere stap onder mijn voeten. Puck steek haar arm door de mijne, daar lopen we met zn drieeen. Het gaat hysterisch heen en weer van ik wil daar heen en ik wil daar kijken. Nadat ieder z'n beetje 3 tassen om zijn arm heeft hangen besluiten we maar om naar huis te gaan. We hebben besloten om te gaan slapen bij elkaar en te skypen met een andere vriendin sinds de tentamenweek nu is afgelopen. Bijna aangekomen bij de scooters hoor ik puck en stephanie gillen. 'wat?' vraag ik met een lach want die twee kunnen soms best raar zijn. 'omg is dat...dat George..jaymi ?!' wat wie? Oh wacht zijn dat die van union j ? Ik zie puck en stephanie heel hard bijna rennend naar ze toegaan. Helemaal in hun gesprek kom ik aan. 'hey what can i do for you?' hoor ik naast me. Ik kijk rechts en zie george staan als ik het goed heb, ik draai me om 'oh hey nothing thanks'. 'Are you no fan?' 'fan no thats a big word, im fan of one direction'zeg ik met een big smile ' I love one direction too!'zegt hij met een glimlach terug 'but i do like your music and you guys' 'us guys?' Hij begint te lachen , so you like me?' zegt hij als hij bijna uit zijn lach is. 'If you see it in that way, yes i think so' zeg ik met een grote glimlach en lach dan zelf. 'i leave the fangirling to them' en wijs naar puck en stephanie die nog steeds hysterisch doen. Ik tik mijn vinger op mijn voorhoofd, we moeten allebij lachen. 'i think you should go to them otherwise they get jalous' ik loop met hem mee naar ze toe. Ik stel me voor aan jaymi en hij vraagt het zich denk ik ookal af. 'but you do go on the groupphoto' george pakt me arm en neemt me mee in het beeld van de camera 'cheese'roept die en slaat zijn arm om ons heen.' I give you an authographe just to be sure, maybe you get fan of me one day you will never know' hij pak een papierje en krabbelt erwat op. Ik kijk naar het papiertje er staat inderdaad een handtekening op, ik kijk verder naar beneden en zie een telefoon nummer staan. 'oke just for you we will sing a song' ze beginnen te zingen, george kijkt en geeft een knipoog. Call me maybe echt dat liedje, nu? Ik kan het niet laten en begin te lachen ik sla een hand voor mijn ogen. Puck en stephanie hebben helemaal genoten. Als het afgelopen lopen we weer terug naar scooters puck en stephanie doen helemaal hyper en kunnen niet ergens anders meer over praten. Ik stap op mn scooter en voel dat stephanie bij me achterop gaat zitten. Als puck ook zo ver is rjiden we weg. Heel irritant, ik krijg die george maar niet uit mijn hoofd. Misschien moet ik hem toch maar iets gaan sturen, daarbij krijg ik toch wel iets de kriebels want geef toe hij is zeker niet lelijk en een absoluut cutie.