Hoofdstuk 28

Amy POV

Samen met Liam liep ik in bet bos. Angel liep aan mijn rechterkant en Liam aan mij linkerkant. Angel deed een beetje boos tegen Liam, waarom weet ik ook niet. Ik liep verder tot we aan de open plek kwamen. Ik liet Angel los en ging zelf zitten in het gras. Het gras was een beetje nat. Niet dat dat me zoveel uitmaakte. Liam kwam naast me zitten. "Amy, ik moet je wat vertellen. Ik vind je nog steeds leuk. Ik kan het mezelf niet vergeven wat ik heb gedaan. Je bent en blijft mijn meisje. Ik zou je heel graag terug willen. Ik pas eigenlijk veel beter bij je dan Niall. Dat weet je zelf ook wel!" Zei hij. Ik keek hem vol verbazing aan. Zei hij dat nou echt! Dat ik beter bij hem pas dan bij Niall. Hij boog voorover en kuste me op mijn mond. "Laat dat klootzak! Ik wil niks neer met je te maken hebben. Je hebt mijn hele leven verpest!" Riep ik. Angel kwam al aanrennen, ik sprong op zijn rug en spoorde hem aan. De tranen liepen over mijn wangen. Ik wilde niets meer met die sukkel te maken hebben! Al zou dat moeilijk gaan omdat ik bij hem woon. Ow wat haat ik hem! Angel ging steeds harder en harder. Ik zag door de tranen niet waar we hee gingen. Ik liet angel stoppen, ik pakte mijn telefoon en drukte op een knopje. "Met Zayn." Hoorde ik door de telefoon zeggen. "Z-z-Zayn B-B-B-en jij thuis?" Snikte ik. "Wat is er Amy? Waarom ben je zo in paniek?" Riep hij nu. "Zorg dat Liam uit mijn buurt blijft dan vertel ik je het hele verhaal." Snikte ik. "Doe eens rustig meis, ben je alleen of met wie ben je?" "Ik ben met angel ergens in het bos." "Oké, kom dan snel naar huis! Ik zal daar op je wachten!" Zei hij nog voordat hij ophing

Zayn POV

Wat had die Liam nou weer gedaan! Eerst Amy pijn doen. Daarna haar weer pijn doen! Ik zal wel zorgen dat hij uit haar buurt zou blijven! "Wie was dat Zayn?" Hoorde ik Perrie zeggen. "Dat was Amy, Liam heeft weer wat bij haar gedaan of wat gezegd ik weet het niet maar hoor het zo. Ga je even mee naar buiten? Ze belde me helemaal overstuurd op!" Perrie knikte en stond op "Nou kom dan!" We liepen naar buiten. Op dat moment kwam Liam het erf op lopen. "Wat heb jij gedaan?" Siste ik. Hij keek op, nu zag ik dat hij had gehuild. Hij begon weer te huilen. "Ik heb iets heel stoms gedaan. Ik denk dat het beter is als ik even naar mijn vader en moeder ga." Snikte hij. Hij liep weg. "Ja dat is een heel goed idee!!" Riep ik hem nog achterna.
Kon hij daar eens nadenken over wat hij allemaal had gedaan!