003

De jongens waren net een uur thuis toen Jaymi zijn telefoon ging. "Kan iemand opnemen alsjeblieft, ik heb hier echt even geen zin in" zei hij terwijl hij de telefoon omhoog hield. Josh en JJ hadden duidelijk ook geen zin om het telefoontje aan te nemen en dus besloot ik het maar te doen. "Het is een privé nummer" zei ik nog maar niemand reageerde en dus liep ik naar de keuken toe en nam op. "Met de telefoon van Jaymi" "Goedenavond u spreekt met Lucy, ik bel namens de producer van X Factor, is er een member van Triple J die ik kan spreken?" hoorde ik aan de andere kant van de lijn. Ik keek door de keukendeur de woonkamer in en zag 3 nog steeds sippe gezichten op de bank zitten. Ik besloot ze maar niet lastig te vallen met dit telefoontje. "Nee er is niemand in de buurt, kan ik een boodschap doorgeven?" "Mag ik vragen welke band u met Triple J heeft" vroeg de vrouw toen aan de andere kant van de lijn. Als ik nu ging zeggen dat ik gewoon een goede vriend van ging ze mij natuurlijk nooit vertellen waar dit over ging. "Ik ben de manager van Triple J" zei ik toen vol overtuiging. "Oke dat is dan nog beter waarschijnlijk" zei de vrouw toen en vervolgde haar verhaal. "Er is vandaag een groep doorgelaten naar Judges houses maar nu blijkt dat er iets niet klopt met een visum van 1 van de leden en dus zouden wij Triple J graag alsnog doorlaten naar Judges houses in plaats van de andere groep. Er is alleen wel besloten om een extra jongen aan de groep toe te voegen." Ik kon mijn oren niet geloven, dit was echt geweldig. Ik sprak nog even met de vrouw en nam wat dingen door. Toen ik na 25 minuten uiteindelijk op had gehangen en terug de woonkamer in liep keken 3 paar ogen mij vragend aan. "Uhh jongens.." begon ik express een beetje sip. "Dat was iemand van X Factor" zei ik terwijl ik ze alle 3 zag schrikken. "Ga je spullen maar vast pakken want jullie gaan naar Judges houses in Las Vegas!" schreeuwde ik toen door de kamer heen. Ze keken mij vol ongeloof aan maar sprongen tegelijkertijd ook op en omhelsde elkaar. "Maar hoe? wat? ik snap het niet" zei JJ toen. Ik legde het hele verhaal uit en ze werden met de minuut vrolijker. Ze moesten wel even wennen aan het idee dat ze er iemand bij kregen in de groep maar vonden het eigenlijk ook wel ergens leuk. "Zo dus manager he?" vroeg Josh toen lachend. "Ja ik moest iets, anders ging ze mij echt niks vertellen" zei ik toen lachend. "Is niet erg, we kunnen wel een manager gebruiken" reageerde Josh toen. "Zullen we ergens even wat gaan eten? Ik heb best honger en dit moeten we eigenlijk wel vieren toch?" zei JJ toen. Iedereen stemde in en 20 minuten later zaten we bij Nando's. Nadat we uitgegeten waren vroegen we om de rekening. Toen we die eenmaal kregen pakte JJ hem. "Ik betaal vandaag" zei hij toen. "Doe niet zo gek" reageerde ik maar blijkbaar had dat geen nut want hij pakte zijn portemonnee al. Ik zat naast JJ en toen hij zijn creditcard uit zijn portemonnee wilde halen hield hij zijn hand een beetje vaag voor zijn portemonnee. Wij konden alleen de buitenkant zien en het leek wel of hij iets verborg. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder terwijl hij zijn creditcard pakte, op die manier kon ik zien wat hij verborg. Toen ik keek zag ik dat het de foto van mij was welke van de andere foto afgeknipt was.

Toen we weer thuis kwamen was iedereen nog steeds behoorlijk hyperactief wat eigenlijk niet zo gek was. Ik was blij dat ze weer terug waren. "Zullen we een spelletje doen?" vroeg Josh toen. Ik keek hem raar aan aangezien hij nooit een spelletje wilde doen. "Wat wil je doen dan?" vroeg ik. "Truth or dare" antwoordde Jaymi voordat Josh antwoord kon geven. Ik had kunnen weten dat Jaymi dat wilde doen want dat wilde hij vroeger altijd doen. Ze keken me alledrie aan en eigenlijk was het ook wel fijn om net te doen alsof we weer 10 waren. "Oke oke" zei ik en ging op de grond zitten. "Oke als je truth kiest moet je echt de waarheid vertellen en als je dare kiest moet je het ook daadwerkelijk doen, wil je dat niet dan moet je een kledingstuk uittrekken" zei Josh toen we alle 4 op de grond zaten. "Wat is dat nou weer voor een regel?" vroeg ik verbaasd. "Ja we zijn geen 10 meer Spenc dus we mogen het best een beetje leuker maken" zei Josh toen met een stomme glimlach op zijn gezicht. Ik kon deze regel waarschijnlijk toch niet veranderen en stemde dus maar gewoon in.