Hoofdstuk 5 Daan

Daar kwam ze dan naar beneden om te eten. Ze was stil en staarde alleen maar naar haar bord. Toen iedereenweg ging zag ik het. Een rode plek op haar wang. Wie? Wie ? Vroeg ik steeds. Ze zei niks ik ging over haar wang maar het deed pijn en ik haalde hem weer weg. Ik vroeg het nog een paar keer zachtjes antwoordde ze nils. Wat hij gaat eraan. Wat denkt hij wel niet zomaar het meisje van mijn dromen slaan?! Boos rende ik de trap op. Ik wou hem in elkaar gaan slaan. Na veel geschreeuw balde ik mijn vuist ik wou hem slaan, maar toen kwam esmee gillend en huilend binnen rennen zei doe het niet nee. Ze hield me vast en riep het nog vaker,ik wou hem net een vuist geven totdat ze gilde neeee doe het niet. GENOEG ik liep de kamer uit en zij rende me achterna. We gingen de badkamer. Mijn boosheid was niet weg maar ik kon haar gewoon niet zo zien. Dus ik troostte haar en veegde haar tranen weg, en kalmeerde haar. Ze werd rustiger en vertelde me alles. Ik was gewoon woedend vieze vuile flikker dat hij was. Ik trok haar in mijn armen en zei vertrouw me ik zal hem niks doen. We liepen naar de gang maar ze begon weer te huilen. Ik trok haar in mijn armen en daar stonden we dan op de gang. Ze vond het fijn en liet niet los. We knuffelden en ik kon het niet laten en net ging gewoon uit mijn mond, esmee ik hou van je. Ze was nog steeds in mijn armen en zei snikkend ik ook van jou Daan ik ook van jou. YESS we zijn een stelletje ik hoefde niks te vragen het ging vanzelf. Ik kreeg ook haarnummer. We zoenden. Ik wist het nils wou ze niet maar mij. Ik liep mee naar haarkamer en ze viel in slaap in mijn armen ik stond op en liep naar mijn kamer gelukkig die klootzak sliep.