Try To Catch My Lovebug. 53

‘Oh ja. Natuurlijk! Nou, ik heb over een weekje ook vakantie. Dan zijn we vier week relaxed thuis. Nu was mijn moeder zo lief om voor te stellen dat jij en Mira wel een weekje mogen komen. Dan kun je mijn ouders ontmoeten. Die zijn helemaal gek van jullie door onze verhalen. En dan weet je ook hoe ik hier woon en alles. Dus.. Wat zeg je ervan?’
‘Super! Het lijkt me echt super leuk. Om je ouders te ontmoeten en..-’
‘En broertje natuurlijk,’valt Nick je in de rede.
‘En jouw broertje. En om jouw slaapkamer te zien en jouw leefwereld. Lijkt me gaaf! Weet Mira het al?’
‘Nee. Zou jij het haar willen vragen?’
‘Tuurlijk. Ik moet wel eerst vragen of het mag van mijn moeder,’zucht je.
‘Als ze met mijn ouders wil praten, dan kan dat,’zegt Nick direct.
‘We zullen zien. Leuk idee.’
‘Ja. Vond ik ook. Lijkt me leuk om je alles hier te laten zien.
‘Ja, natuurlijk. Ik..-’
‘Oh, sorry June. Ik moet gaan. Het spijt me, maar we zijn al laat. Ik weet niet eens waarvoor.’
‘Oh, ok..’
‘Doei. Spreek je snel.’
‘Ja, doei. Succes!’zeg je nog, maar hij is al weg. Verward schuif je je telefoon dicht en drentelt naar beneden.

Mira staat helemaal te springen bij het idee om naar de jongens in Los Angeles te gaan. ‘Dat lijkt me echt super gaaf!’herhaalt Mira steeds.
‘Ik weet het, mij ook,’sus je haar.
‘Maar wat was er nou gisteren tussen jou, Nick en Luke?’
‘Hoe weet jij dat nou weer?’ Je fronst.
‘Niet fronzen. Daar krijg je rimpels van. Dat weet ik van Joe. We waren net aan het smsen.’
‘Vast.’
‘Nou?’
‘Nick beweerde dat hij Luke met een ander meisje had gezien. Zoenend. Ik geloofde hem niet en werd kwaad. Toen ben ik naar Luke gegaan. Hij verzekerde mij dat er niemand anders was. Ik weet dat Nick dit deed, omdat hij het beste voor me wil. Hij wil niet dat ik gekwetst word. Maar dat word ik ook niet.’ Je houdt even stil. ‘Maar nu voelt het anders tussen Luke en mij. Ik weet dat ik hem kan vertrouwen. En dat doe ik ook. Maar het idee dat hij.. Ik ben gewoon iets meer gespannen.’
Je zucht. ‘Het slaat nergens op hé?!’ Je kijkt Mira hulpeloos aan.
Mira schudt haar hoofd. ‘Heus wel. Ik begrijp. Qua Nick moet je niet boos zijn of zoiets. Ik zou het ook zeggen, al je beste vriendin. En dat is echt niet makkelijk. En het vertrouwen in Luke komt wel terug. Het is even een rare situatie, maar het komt wel goed hoor!’
Je buigt naar Mira toe en knuffelt haar. ‘Dank je. Wat ben je toch wijs. Je zou denken dat je al zeventig was,’lach je. ‘Wat moet ik zonder je?’
Mira grinnikt bescheiden.
Je laat haar weer los en zakt terug. ‘Gelukkig is het morgen onze laatste schooldag. Jij gaat toch ook met Eva en mij mee?’
Mira knikt. ‘Ja, en een week later..!’juicht ze.

Het is vijf uur. Je bent net terug van je rondje met Thirza. Een kleine, drukke Jack Russel.
Je klunst op je kamer met je shirtje als de deurbel gaat. Je moeder is aan de telefoon, dus jij roept dat jij wel gaat.
Je schiet in je shirtje en trippelt de trap af.
De bel gaat nog eens. ‘Ja, ja!’roep je. Snel doe je de deur van het slot en opent hem. Er staat een net geklede man. Je schat hem dichtbij de veertig.
‘Hallo. Ik ben John Ridd.’ Hij steekt zijn hand uit. Twijfelachtig schudt je hem. ‘ben jij June Dartmoor?’vraagt hij vriendelijk. Je knikt voorzichtig.
‘Wie is het?’roept je moeder van uit de kamer. Ze komt de hal al binnen. ‘Wie.. John?’ Haar ogen zijn groot en langzaam stapt ze dichterbij.
‘Ellaine,’zegt de man schuldbewust.
Verbaasd kijk je van de man naar je moeder en weer terug. Je snapt er niets van.