Try To Catch My Lovebug. 52

‘Het is me toch wat. Zelfs die tieners krijgen al van die kuren. Neem nou dit. Dat meisje is nog een kind of er staat al in de roddelbladen; “Is Nick eenzaam nu zijn beste vriendin een ander heeft? June Dartmoor is gelukkig met haar Luke, maar heeft ze Nick in de steek gelaten?” Pff, wat een onzin. Al die rijkeluis kindjes. Wat vindt jij, John?’ Ray kijkt op naar zijn collega. Die staart als versteend voor zich uit. ‘John?’
‘Wat was die naam? Hoe heette dat meisje?’vraagt John alleen maar.
‘Eh, June. June Darmoor,’herhaalt Ray.
John knippert met zijn ogen. ‘June Dartmoor,’herhaalt hij zachtjes. Hij wrijft met zijn hand langs zijn mond en plukt aan zijn kin.
‘Alles ok, Ridd?’
John knikt. ‘Ja, prima. Ik, eh.. Prima.’ Dan concentreert hij zich weer op zijn werk.
Ray schudt zijn hoofd en legt het tijdschrift weg.

*NickPov
‘Wat moet ik doen, wat moet ik doen?’mompel je.
‘Ga eerst eens zitten. Ik word gek van dat ge-ijsbeer,’moppert Joe.
‘Ik heb er een zootje van gemaakt, of niet?’ Je kijkt Joe hopeloos aan.
‘Je hebt haar alleen de waarheid verteld. Om haar te beschermen. Je deed het juiste, Nick.’
‘Maar Luke zal alles vast ontkennen. June gelooft het niet.’
‘Meer kun je niet doen,’zegt Joe alleen maar.
‘Lekker is dat.’
‘Je kunt haar bellen en je verontschuldigingen aanbieden.’
‘Waarvoor?’ Je kijkt Joe verward aan. Je had toch niets verkeerd gedaan?
‘Voor haar zo van streek maken. Ze heeft je nodig. Als ze uiteindelijk achter de waarheid komt heeft ze je nodig,’zegt Joe. Hij staat op en klopt op je knie. ‘Het komt goed,’verzekert hij je.
Je knikt wat onzeker. Je staart voor je uit. Moet je haar echt bellen? Je schudt je hoofd. Je moet er voor haar zijn, net zoals Joe zegt. Je pakt je mobiel en toetst haar nummer in.

*JunePov
‘Hoi,’brom je nors.
‘Met Nick.’
‘Dat had ik gezien.’
‘Oh, ok.’ Het blijft even stil. ‘June, sorry! Sorry dat ik je zo overstuur heb gemaakt en alles. Sorry dat ik het je moest vertellen. Weet dat ik het zei om je te beschermen,’zegt Nick dan. Je hoort de spijt in zijn stem.
Je slikt. ‘Dat weet ik. Ook al kwam het niet zo over en alles. Maar, excuses aanvaard.’
‘Gelukkig,’verzucht Nick.
‘Je had het vast verkeerd gezien. Soms kunnen mensen erg op elkaar lijken van opzij enzo.’
‘Mm-hm,’mompelt Nick.
‘Ik heb Luke gevraagd. Hij zei dat er echt niemand anders was. Het zit goed tussen ons. Ik weet dat hij dat nooit zal doen.’
‘Ik ben blij dat het goed tussen jullie zit,’zegt Nick alleen maar. ‘Sorry, ik vertrouw hem nog steeds niet helemaal. Maar ik wil je niet ongelukkig zien ofzo hoor!’vervolgt hij.
‘Het is al goed. Ik begrijp het wel.’ Jullie zwijgen even. ‘Maar vertel. Hoe ging het de laatste dagen?’ Je gooit het gesprek op iets anders.
‘Goed. De cijfers staan echt goed. We gaan binnenkort nog de studio in. Sommige liedjes moeten opnieuw, en anders. En er is een nieuwe bijgekomen. Ik heb hem geschreven,’vertelt Nick trots.
‘Wauw! Durfde je het deze keer wel?’
‘Ja, ik was gewoon zeker van alles. Het klopte in precies in mijn hoofd. En de jongens vonden het een coole tekst enzo.’
‘Geweldig! Ik ben trots op je!’
‘Haha, dank je,’lacht Nick.
‘Trouwens. De vorige keer, toen wilde jij mij iets vragen. Maar toen kwam dat andere… Maar, wat was dat?’