43.

‘Wow wat cool’ hoorde ik Hermione fluisteren. ‘Ben je nog nooit hier binnen geweest?’ vroeg ik. Beschaamd schudde ze haar hoofd. ‘Het geeft niet’ zei ik terwijl we in een karretje stapten. Het karretje bracht ons naar de onderste kluizen. Bij de kluis deed Reagen hem open en kwam mijn bergen met goud, brons en zilver te voorschijn. ‘Wow, hoeveel is dat?’ vroeg Hermione. ‘Ik heb geen idee, ik maak me er niet te veel zorgen over, tenzij het in gevaar is maar dat ik het niet, toch Reagen?’ ‘Nee Mevrouw’ snel pakte ik een zak die in de kamer lag en stopte hem vol met geld, die zak stopte ik in mijn tas die gelijk een heel stuk zwaarder aan voelde. ‘Dat was het’ zei ik tegen Reagen. Hij sloot de deur en wij gingen weer in het karretje zitten. Buiten Gringotts ging ik snel nog wat halen voor Kyra en Beau halen, en liepen weer naar The Leaky Cauldron. ‘Doe maar 2 pompoensap’ zei ik tegen Tom voor hij zijn mond maar open kon maken. Hij knikte en bracht 2 grote glazen naar ons tafeltje. ‘Van het huis’ zei hij toen hij zag dat ik mijn geld wilde pakken. Tijdens het drinken hadden we de grootste lol om de vreemde mensen die hier zaten.
‘Kom we moeten weer gaan’ zei ik en ik legde stiekem 2 sikkels op tafel. ‘Tot de volgende keer!’ riepen we terwijl we de deur uit liepen.
Het winkeltje speciaal voor jurken lag midden in het oude gedeelte van London. In het winkeltje kwam er gelijk een oud vrouwtje naar ons toe, ze was de eigenaar van La Robe, het winkeltje, ze was zelf ook een heks. ‘Aah, Mevrouw Queen leuk u weer te zien en met een vriendin dit keer?’ ‘Ja dit is Hermione Granger’ antwoordde ik. ‘Voor wat voor een gelegenheid is de jurk?’ kwam ze gelijk ter zaken. ‘Het kerstbal van vanavond’ ‘Oké loop maar achter me aan’ zei ze en we liepen naar achter de winkel in. ‘Wie eerst?’ ‘Hermione’ en ik duwde haar zachtjes naar voor. ‘Ga maar daar op staan’ ze de vrouw en ze wees op een eikenhouten kruk. Nadat we de jurken hadden gekocht, Hermione een licht blauwe en ik een rode, gingen we naar het landhuis. ‘Wat voor mensen komen er eigenlijk?’ vroeg Hermione toen we weer in de auto zaten. ‘Vooral zaken lui van mijn vaders werk. Maar er komen ook hele goede vrienden van ons. De Malfoys komen ook, dan weet je dat alvast’ ‘Oh nee’ kreunde ze. ‘We gaan je helemaal onherkenbaar maken en dan gaan we kijken of hij met je wilt dansen goed? We kunnen het ook opnemen als je wilt?’ ‘Ja dat lijkt me leuk’ zei ze. ‘Rose?’ ‘Ja Jason?’ ‘We staan in de file en ik vroeg of ik de…’ ‘Je doet maar’ onderbrak ik hem. Nog geen minuut later gezegd te hebben raasden we langs de auto’s. ‘Wat gebeurd er?’ vroeg Hermione gespannen. ‘Jason gebruikt de magische versneller’ antwoordde ik. ‘Zien de Muggle’s ond niet?’ ‘Magisch Hermione, magisch’ ‘Ohja’