3. Rosie Campbell

Ik stapte in een taxi en ik voelde mijn hoofd kloppen, en mijn enkel tintelen van mijn Akward aanvaring met de One Direction jongens, ik wist natuurlijk wel wie ze waren, maar een fan was ik nooit geweest, mijn vriendin daar in tegen wel, oh ja Nikki was een superfan en ze probeert me al tijden te strikken voor een signing. Ik ga haar dus mooi niet vertellen dat ik ben flauwgevallen voor hun neuzen, anders moet ik wel mee en daar had ik dus echt geen zin in.

de taxi stopte voor mijn huis en ik stapte dankbaar uit, ik betaalde de man en zei dat hij het wisselgeld mocht houden, waar hij zo te zien erg blij mee was. "nou ja, in elk geval nog iemand blij gemaakt vandaag" dacht ik verbitterd en ik liep naar de voordeur van het appartement waar ik, tsja en eigenlijk ook mijn vader woonde, alleen was hij er nooit, mijn vader wasen knappe en rijke zakenman die altijd op reis was en als hij thuis was, was hij nooit alleen, er was altijd wel een vrouw met hem mee en meestal bracht dat dan ook narigheid mee. Ik had er een hekel aan als hij een vrouw mee naar huis bracht om het verdriet vanwege mijn moeder weg te "hoppedoppen" zoals ik het altijd noemde, die vrouwen bleven meestal dan ook maar een paar dagen, want in dat soort tijden gedroeg ik me als een echt kreng, ik was dan altijd superarrogant, omdat ik ze meestal ook niet aardig vond omdat ze alleen maar voor de Seks kwamen.

mijn vader snapte mijn gevoelens wel, maar hij deed er nooit iets aan, dat was dus het probleem voor mij en dat was ook de reden voor onze vele en langdurig ruzies.

zoals nu:
Ik kom thuis en hij ligt naakt op de bank met een vrouw die veel te oud voor hem is en ik, zoals ik nou eenmaal ben, begin hem gewoon vierkant uit te lachen en loop dat door naar de keuken, als ik zie dat ze beschaamd gestopt zijn en opzoek zijn naar kleren, ik pakte een appel uit de fruitschaal en liep naar boven toe, nog steeds denken aan mijn kleine avontuurtje bij Mark in de boutiek. ik ga naar mijn kamer en ga op mijn kingsize bed liggen, langzaam val ik in slaap en droom gek genoeg over de jongen met de krullen in de boutiek. met een schok werd ik wakker en bedacht me dat ik mee moest naar de signing samen met Nikki, want om de een of andere reden wou ik de jongen nog een keertje zien.

dus ik pakte snel mijn telefoon en belde Nikki:

Me: 'Hey Nick, kan ik nog mee naar die signing?'
Nikki: "o-m-g ik dacht dat je het nooit ging vragen, NATUUURLIJK, maar we moeten dan wel over een half uurtje weg"
Me: "no problemo, ik kom al naar je toe, enig idee hoe lang het gaat duren?"
Nikki: "geen idee, een uurtje of 2, want je moet natuurlijk eerst in de rij"
Me: " oke, geen probleem, ik ben onderweg, tot zo loveyou!"

en ik hing op, aahh, in de rij, natuurlijk ik was een van de meisje die verlieft was geworden op een jongen, hij weet vast niet meer wie ik ben.
nou ja, ik kan in elk geval een tijdje met mijn beste vriendin optrekken want dat is nooit een straf geweest.
Ik liep naar de keuken, riep naar de 2 op de bank dat ik weg ging en dat ik na het eten pas terug zou zijn, pakte mijn jas en liep naar buiten, op naar de jongen waar ik hopeloos verlieft op was geworden..





weer even en wat langer stukje, ik hoop dat het tot nu toe bevalt, en ik ga proberen zo snel mogelijk verder te gaan

lovess Cheylo.