2. Harry Styles

Harry:

We stonden met z'n allen in het winkeltje opzoek naar een beetje rust vanwege alle gillende fans buiten, we waren hier nu al een tijdje binnen en we wouden net weg gaan toen er een meisje binnen kwam, ze stopte even toen ze ons zag, fronste lichtje en liep naar de balie

"hey, Mark, ....." hoorde ik vaagjes uit haar richting en we keken allemaal aandachtig luisterend in haar richting, het ging duidelijk over een baantje.
Mark, de jongen achter de balie had zo te zien flink wat biertjes op en gedroeg zich dan ook niet al te best tegenover het meisje, hij zei met een dubbele tong dat ze altijd welkom was en gaf haar zonder waarschuwing een zoen op haar mond en noemde haar de hel tijd schatje. Het meisje leek dat niet zo heel leuk te vinden en stapte achteruit en werd boos op de jongen, "ik kom wel terug als je niet gedronken hebt Mark, dan praten we wel verder" Net op het moment dat wij met zijn allen naar haar toe liepen om haar te helpen draaide we ze zich met een ruk om en knalde vol tegen mij aan en viel op de grond, ik keek geschrokken op en stak mijn hand uit om haar te helpen, ze pakte mijn hand en toen ik haar overeind hielp keek ze een beetje wazig uit haar ogen, "hey, ik ben.," maar verder kwam ik niet omdat ze inelkaar zakte op de vloer.

"Sh*t, is dit mijn schuld" riep ik vertwijfeld naar de andere jongens maar die schudde hun hoofden en Louis zei " nee man, het is zijn schuld" en hij wees naar Mark, "als hij niet zo veel gedronken had was dit allemaal niet gebeurt".
"oh gelukkig" zuchtte ik en ik keek naar het mooiste meisje dat ik ooit in mijn leven had gezien, en ik knielde samen met de anderen naast haar neer, wachtend tot ze wakker zou worden.

een paar minuten later werd ze gelukkig al weer wakker en ik zuchtte van opluchting. "yes" fluisterde ik zachtjes en ik hoorde Niall naast me grinneken. Langzaam deed ze haar ogen open en keek even om zich heen, "Alles goed?" vroeg ik aan haar. "blijf maar even liggen, je maakte een flinke klap" zei ik toen ze probeerde op te staan maar daar was ze het, aan haar gezicht te zien niet mee eens, "oh, maak je maar geen zorgen over mij" zei ze nors en ze probeerde opnieuw om op te staan. Deze keer liet ik het wel toe, maar ik hield mijn ogen constant op haar gericht voor het geval ze weer zou vallen.
"ik ben Rosslyn trouwens" zei ze terwijl ze opstond, ze liep naar de jongen achter de balie en keek hem boos aan "Eikel dat je bent! ik wil hier niet eens meer werken!" en ze liep zonder ons nog een blik te gunnen zo voorbij de winkel uit.

*zucht* "ze is prachtig, en ik weet alleen haar naam" zuchte ik verslagen en we keken allemaal verbaast hoe ze uit ons zicht verdween.








Dit was even een wat langer stukje, en ik ga zo snel mogelijk weer verder
Loves..