003

Toen ik s’morgens rond 9 uur wakker werd had Liam nog steeds niet gebeld. Ik begon te twijfelen of ik mijn nummer er wel juist in Liam’s iPhone heb gezet. “Lottie, heeft Liam al iets laten weten bij jou?” roep ik vanuit mijn kamer. “Nee, bij jou?” gilt Lottie terug. “Ook niet!” schreeuw ik weer. Ik besluit om een douche te nemen. Ik zet de kraan aan, laat het warme water over me heen stromen en geniet er van. Als ik me gewassen heb, stap ik uit de douche en droog me af. Ik trek nieuwe kleren aan en loop naar de keuken waar Lottie ondertussen ontbijt heeft gemaakt. We eten gezellig samen ontbijt. Daarna ga ik even naar mijn kamer waar mijn iPhone ligt op te laden. Ik heb 1 gemiste oproep van een onbekend nummer. Ik krijg een blij gevoel vanbinnen, ik hoop dat het Liam was. Ik luister naar de boodschap die hij heeft ingesproken. “Hey Jade, can you come to Starbucks at 3pm? Let me know something if it’s okay. Kisses Liam.” hoor ik de stem van Liam zeggen. Ik begin te gillen en ren naar Lottie. “Liam heeft me gebeld en gevraagd of ik naar Starbucks kom om 3 uur!” roep ik blij. “Omg omg omg! Geweldig!” zegt Lottie. Ik ren naar haar toe en geef haar een knuffel. “Ik ga snel een bericht sturen dat het oke is!” zeg ik snel. Ik loop naar mijn kamer en pak m’n iPhone. “It’s okay, I’ll be there. X Jade” stuur ik naar Liam. Ik ga terug naar Lottie en begin te stressen over hoe ik eruit zie. “Ik moet er wel goed uitzien voor Liam” stress ik tegen Lottie. “Jade, je ziet er altijd goed uit!” stelt ze mij gerust “behalve s’morgens als je net bent opgestaan”, knipoogt ze. Ik steek mijn tong is uit naar haar. Ik kijk welk uur het is. Het is nu 11 uur, dus nog 4 uur stressen.

Het is kwart voor 3. Ik moet dringend vertrekken naar Starbucks. Stel je voor als ik te laat kom, ik mag er niet aandenken. Ik grabbel snel mijn tas en prop er een beetje gerief in. Ik ga voor de spiegel staan en kijk of mijn haar goed ligt. “Lottie, ik ga vertrekken!” schreeuw ik naar Lottie die in haar kamer is. 2 seconden later gaat haar kamerdeur open en komt ze naar buiten gerend, ze komt op me af en geeft me een knuffel. “Veel succes en alles zal goed komen. Have fun!” zegt ze. Ik zwaai nog is en vertrek. Ik stap het hotel uit en stap snel naar Starbucks. Rond 5 voor 3 kom ik toe in Starbucks. Liam is er nog niet, dus zet ik me naar aan een tafeltje en wacht. Na ongeveer 10 minuutjes wachten komt Liam toe. Hij ziet me zitten, lacht en komt naar me toe gelopen. “Sorry I am late”, zegt hij verlegen. “It’s okay”, glimlach ik. “So, how are you?” vraagt Liam. “I’m fine, you?” “The same” We bestellen iets om te drinken. Ik weet niet zo goed wat zeggen dus begin ik maar ik maar iets te vertellen over Londen enzo. Liam vraagt hoe onze 1ste dag was in Londen, ik vertel hem dat we nog niet zoveel gedaan hebben omdat we redelijk moe waren. Na 2 uur veel praten en lachen nemen we afscheid. “What do you think if I invite you to come to mine and the boys’ appartment tomorrow? Your friend can come as well.” Ik ben heel erg verast maar stem natuurlijk in. “Okay, that’s good!” glimlach ik. “Okay, see you tomorrow!” zegt Liam en hij geeft me nog een knuffel en kus op de wang. Ik stap langzaam terug naar het hotel. Ik stop bij een paar etalages en bestudeer de kleren. “Lottie en ik moeten dringend is gaan shoppen”, zeg ik in mezelf. Ik ga het hotel binnen en stap de kamer binnen. Lottie is tv aan het kijken. Als ze mij ziet komt ze meteen naar me toe. “Vertel me nu onmiddellijk alles!” bevelt Lottie. Ik grinnik. “Het was echt super, we hebben veel plezier gehad en gelachen en gebabbeld en hij heeft ons uitgenodigd om morgen naar hun appartement te komen!” ratel ik. “Echt? Gaan de andere jongens er dan ook zijn?” roept Lottie. “Ja!” roep ik blij. We gillen en geven elkaar een knuffel. We besluiten om ergens iets te gaan eten en maken er een leuke avond van. Zo’n stad als Londen slaapt nooit.