016 ~ Nikki

Ik was bij Jason geweest maar hij wou me helemaal niks vertellen over waarom iedereen naar huis was gestuurd. Serieus, dit spel is een grote klingklare onzin. Even schoot het door mijn hoofd om ook naar huis te gaan, gewoon doordat het spel zo vals gespeeld werd. Maar algauw bedacht ik me. Ik ga voor rechtvaardigheid zorgen, ik zorg ervoor dat Anne terug komt, of dat Jason teruggepakt wordt voor zijn daden. Ik slenterde naar Hazel toe en zag dat zij er ook ongelukkig uitzag. ‘Ik ga Jason terugpakken.’ Zei ik zonder Hazel te begroeten. ‘Ik doe mee, heb je al een plan?’ zei Hazel en ze stond direct overeind. ‘Nee, ik moet nog wat bedenken. Maar ik zal hem hoe dan ook krijgen. Al zal het ten koste gaan van mijn eigen plek. Dat boeit me niet. Ik krijg hem wel.’ Mompelde ik en ik keek Hazel aan. ‘Strak plan.’ Glimlachte ze en ze gaf me een high five. ‘Ik ben wel benieuwd wat voor soort opdracht we binnenkort gaan doen. Wat zouden ze in godsnaam kunnen verzinnen qua opdrachten?’ vroeg Hazel bedenkelijk. ‘Vast iets fysieks ofzo. En dan faal ik.’ Zuchtte ik. ‘IEDEREEN VERZAMELEN BIJ HET ZWEMBAD, WE GAAN DE EERSTE OPDRACHT INLUIDEN.’ Werd er rondgeroepen door de afschuwelijke stem van Jason. ‘Serieus, ze gaan vandaag een opdracht doen? Nadat een deel van de groep al weggestuurd is worden er gewoon nog meer mensen naar huis gestuurd? Wat een onzin is dit zeg.’ Foeterde Hazel en ze stond chagrijnig op. We liepen richting het zwembad toe en zagen hoe langzaam de andere meiden ook binnen druppelden. Iedereen was chagrijnig omdat we toch ineens alsnog de opdracht moesten gaan doen. Jason was zo slim geweest om een scherm neer te hangen, waardoor hij zelf niet aanwezig hoefde te zijn. Volgens mij was hij bang voor ons geworden, aangezien niemand het er mee eens was dat er zoveel meiden weggestuurd waren. ‘Welkom allemaal. Jullie gaan nu beginnen met de eerste opdracht, we gaan een spel doen waarbij je opgedeeld wordt per kamer. Uit het verliezende team wordt één speler gekozen die naar huis wordt gestuurd. In jullie kamers liggen de outfits klaar, kleed je om en pak je spullen allemaal in. Wacht dan buiten bij de boot. Deze brengt jullie naar de plek waar jullie de opdracht zullen uitvoeren. Zorg ervoor dat de spullen allemaal ingepakt worden want één van jullie zal sowieso niet meer terugkeren.’ Jason was uitgepraat en het scherm ging op zwart. Iedereen rende snel naar de kamer om zich om te kleden en de spullen in te pakken.

‘Oh mijn god.’ Gilde Rose terwijl ze de outfit bekeek. ‘Wat is dit voor onzin? Moeten we in een bikini topje en een rokje een opdracht gaan uitvoeren? Wat denken ze wel niet dat we zijn, een stelletje hoeren ofzo? ‘ riep ze geschrokken. Lydia stond met een glimlach te kijken. ‘Waarom lach jij, vind jij de outfit leuk ofzo?’ zei Rose verbaasd. ‘Nee ik haat de outfit, maar ik vind je reactie gewoon leuk.’ Lachte Lydia en ze begon zich om te kleden. Op zich was er niks mis met de outfit, als je bij het zwembad zou liggen. ‘Nikki, dat felblauwe staat je wel.’glimlachte Rose terwijl ze verder ging met koffers inpakken. ‘Dankje, al staat het jullie ook goed haha.’ Zei ik lachend en ik ging ook verder met inpakken. Nadat we alle drie klaar waren met omkleden en inpakken gingen we naar buiten waar de rest ook al stond te wachten. Elke groep had een eigen kleur outfit gekregen. Wij hadden felblauw, die van Liam had knal roze, Zayn had neon groen, Niall had licht geel en Louis had zwart. Je kon zien dat iedereen een beetje nerveus was, want wat de opdracht ook mocht zijn. Je moest gaan samenwerken met je groepje om te winnen, als je zou verliezen en je ligt niet goed in de gehele groep zou je alsnog naar huis mogen. Ik stapte de boot in en wachtte tot we weg zouden gaan, ik begon nu wel heel benieuwd te worden naar de opdracht.