Hoofdstuk 13

Toen de zuster weg was gingen we nog even een film kijken, Daan zat bij mij op bed en ik had mijn hoofd tegen zijn schouder gelegd. Ik begon moe te worden en was best blij dat de film was afgelopen, ik vond het wel jammer dat Rein en Daan meteen weg moesten van de zuster. Daan kwam mij nog snel een kus en knuffel geven en zei "slaap lekker prinsesje en tot morgen" Rein gaf Marjon nog een kus en knuffel en liep toen met Daan de deur uit. Er rolde een traan over mijn wang, Marjon zag dat en vroeg wat er was " ik ben bang, het komt niet meer goed met mij" "meid je hoeft je geen zorgen te maken ik ben er voor je, Daan en Rein ook wees maar niet bang" ze gaf me een knuffel en we trekken onze pyjama's aan, niet veel later viel ik huilend in slaap. "Goedemorgen Cindy en Marjon" zei een zuster die haar ochtendronde liep "goedemorgen" "ik heb zo raar gedroomd vannacht" zei ik tegen Marjon "wat dan?" "Ik heb gedroomd, dat ik dat ongeluk had en dat Mabel haar been helemaal open lag en dat ik nooit meer kon paardrijden of lopen" ik begon weer te huilen "gelukkig was het maar een droom" "denk je?" Vroeg ik onzeker "dat weet ik wel zeker" we trokken onze kleren aan en niet veel later hoorde we de wagen met het ontbijt al door de gang rijden, er kwam een aardige man binnen " jullie krijgen jullie eten zometeen" zei hij en hij liep de kamer uit, ik keek Marjon aan en dacht - dan kunnen we net zo goed nog even aan het fanboek werken- ik zei tegen Marjon " ik weet nog iets voor in het fanboek" " ik ook" "een pagina met heel groot 'Daan 'hartje' Cindy'" "en op de andere heel groot Rein 'hartje Marjon" zei ik lachend tegen Marjon, ik pakte mijn laptop en Marjon vroeg " wat ga je doen?" "Ik kijk nog even op Twitter" " oké" zei ze met een lachje wat ik niet vertrouwde, toen de laptop was op gestart zag ik waarom ze lachte. Op mijn achtergrond stond een foto van Daan die aan het optreden was, maar afwezig keek onderin stond; Voor mijn lieve prinsesje, ik wil je nooit meer kwijt. En in de hoeken stonden kleine fotootjes van Marjon, Daan,Rein en mij, "hoe hebben jullie dat gedaan?" Vroeg ik aan Marjon, maar dat wilde ze niet zeggen, toen ik de laptop weg gezet had hoorde we twee bekende stemmen een iets zingen. Daan kwam met een rolstoel binnen lopen waar Rein inzat en zei tegen Rein "en nu eruit, hier moet iemand anders in" en hij probeerde Rein eruit te kiepen, Rein stond lachend op en ging naast Marjon zitten. Daan kwam naar mij toe en tilde me op, " lekker geslapen?" Vroeg hij terwijl hij me in de rolstoel tilde "nee" zei ik en ik keek Marjon aan met een blik dat zij het maar moest vertellen, " nou, dan gaan we nu maar en dan vertel het maar eens" zei Daan en Rein liep met Marjon de kamer uit gevolgd door Daan en mij "waar gaan we heen?" Vroeg ik en ik keek naar achteren, "dat zie je nog wel, maar vertel mij maar eens 'hoezo heb je niet goed geslapen? " Ik keek Marjon aan en zei vertelde het hele verhaal. Toen we de lift in gingen had Marjon het held verhaal verteld en keek Daan mij aan, ik zag dat we richting een van de speelkamers van het ziekenhuis liepen en dat de deur helemaal versierd was. Toen Daan en Rein voor de deur stopte zeiden ze tegelijk " voor de liefste op aarde" de deur ging open en Eva kwam op ons aflopen, Eva is de zuster die mij behandeld heeft. " Daan, Rein en Marjon hebben dit geregeld voor jou. Ik ging voorzichtig staan en gaf Marjon en Rein een knuffel en Daan een dikke Zoen, "Rein en ik hebben nog iets geregeld, voor Marjon en jou" ik begon nieuwsgierig te worden en keek Rein en Daan aan, "wat dan?" Vroeg ik "ga zitten en wacht af" Rein pakte nog een rolstoel uit de hoek en riep "wie er als eerste is" en duwde Marjon in de rolstoel, Daan en Rein begonnen te rennen en vlogen de lift in. Toen we op de begane grond uitkwamen liep Daan rustig naar de uitgang omdat hij zag dat ik het eng vond, toen we door de draaideur moesten tilde Daan mij op en zei " nu moet je alleen je ogen dicht houden" ik deed mijn ogen dicht en voelde dat Daan mij op de grond zette en zei " doe je ogen maar open schoonheid" ik deed mijn ogen open en keek in Daan zijn mooie blauwe ogen, toen Daan mij omdraaide zag ik Mabel staan. Ik vloog haar over haar hals, ze schrok maar bleef toch staan. "Hoe heb je dit voor elkaar gekregen? En waarom? Ik ben zo blij" " ik ben op Mabel hier naar toe gereden en heb het voor jou gedaan" toen ik opzij keek zag ik dat Shariff er ook stond en dat Marjon om Shariff's nek hing, ik keek Daan aan en kuste hem " maar hoe breng je hem weer weg?" " je moeder heeft jullie spullen net opgehaald en nu ga jij op Mabel zitten en houd ik haar aan een touwtje vast en stappen we naar de stal" " alleen als je in stap terug gaat en jij Mabel vast houd" zei Eva " want eigenlijk mag je twee weken niet rijden" zei ze er achteraan " meen je dat!" Vroeg ik en knuffelde Mabel " dat meen ik serieus, je moet voorlopig nog rustig aan doen en het liefst maar 15 minuten per dag op de computer of achter de tv. Maar dat heb ik je moeder allemaal uitgelegd"