OO2.

Samen met Jason liep ik het restaurant uit nadat we gezellig even hadden gepraat. 'Ik ga naar huis. Ik zie je morgen Maddy.' Zegt ie en loopt de andere kant op. Ik besloot om nog even langs een paar winkels te gaan.
'Maddy!' Hoor ik achter me. Ik draai me om en zie Cellia daar staan. 'Je kon toch niet naar de stad?' Zeg ik verbaasd. 'Ik moet ook gelijk weer weg.' Ik kijk haar verbaasd aan, maar knik dan toch maar. 'Ik ga weer verder.' Zeg ik en glimlach. 'Ik zie je morgen schat!' Roept ze en loopt samen met haar moeder weg. Ik loop langs de winkels terwijl ik van ver veel geschreeuw hoor. Wat zou er aan de hand zijn? Ik versnel mijn loop, richting waar het geluid vandaan komt. Ik zag allemaal meisjes staan, schreeuwen, springen. Maar waarom? Geen idee. Ik probeerde me er tussen te wurmen. Maar niemand liet me erdoor. Ik begon te schreeuwen, net zoals de rest. Alleen deed ik het zonder reden. Ik gaf het op. Die groep meiden waren kennelijk sterker dan ik.
Ik liep maar weer naar mijn fiets toe om naar huis te keren.
Net op het moment dat ik mijn fiets op stap voel ik mijn telefoon trillen. Het was mijn moeder. Of ik een pak melk mee kon nemen. Ik stap van mijn fiets af en zet hem weer neer tegen de boom. Ik loop naar de supermarkt, die natuurlijk weer helmaal aan de andere kant van de stad is.
Ik zag eindelijk de supermarkt in zicht komen, ik moest ook helemaal omlopen omdat ik niet door de groep gillende meiden kon lopen. Ik weet nog steeds niet wat er nou aan de hand was. Er zou vast morgen wel wat in de krant staan. Of op twitter. Ik zie het vanzelf wel.
Ik loop de supermarkt binnen en ga naar de melkafdeling. Ik pak twee pakken melk en ga vervolgens naar de kassa om af te rekenen.
Als ik de supermarkt uitloop besluit ik ook nog om even naar de bakker te gaan, om lekker vers brood te halen en een lekkere donut.
'Weet u misschien wat er aan de hand is, er zijn zoveel meisjes in de stad.' Vraag ik als ik bij de bakker ben aangekomen. 'Ik heb geen idee, ik heb er al meerdere vragen over gehad.' Ik knik en leg dan het brood en het bakje donuts op te tafel om af te rekenen. Als ik heb afgerekend bekijk ik de flyer die op de toonbank ligt. 'U zoekt mensen, voor hier?' 'Ja, voor de vakantie.' 'Ow, helaas dan kan ik niet.' Zeg ik en leg de flyer weer neer. Ik wilde graag ergens werken. M'n eigen geld verdienen. Maar in de vakantie ben ik weg. En wil ik lol maken.
Ik zeg de vrouw gedag en loop de winkel uit. Ik pak mijn telefoon even om te kijken hoe laat het is.
Net wanneer ik mijn telefoon weer in mijn tas wil doen loopt er iemand hard tegen me aan waardoor ik alle spullen op de grond laat vallen. 'Kan je niet uitkijken?' Roep ik boos. En ga op m'n hurken om mijn spullen op te rapen. De gene waar ik tegenaan was gebotst helpt me met opruimen. 'Ik kan het wel alleen hoor.' Snauw ik. Als ik alle spullen heb opgepakt sta ik op en loop dan door.
Zag ik dat nou goed. Ik blijf staan en keer me om. Waar een mooie glimlach me nakeek. Verbaasd keek ik hem aan. Geen woord kon ik uitbrengen. Ik voelde alleen dat ik knalrood aanliep. Ik heb net tegen Harry Styles lopen schreeuwen.. Geweldig.