002 || My New School, My New Life

Ik kreeg een blaadje in mijn handen gedrukt en bekeek het aandachtig. "Guys, dit is ons rooster." zei ik een beetje verdoofd. Ik kon het allemaal nog niet beseffen dat één van mijn dromen was uitgekomen. Dit was volgens mij het beste wat me ooit was overkomen! Ik keek naar de vakken en de leraren. "Mmm... we krijgen les in tekenen van MLK, les in engels van STY, les in gym van PYN, les in drama van TML en HRN is onze mentor, en hij geeft.... muziek. Cool." antwoorde ik. We liepen met z'n allen door de gang naar de aula. "Toch vind ik het stom. Dit is een school voor directioners maar we hebben wel gewone lessen zoals engels en muziek. " zuchtte ik. "Ja maar dat is toch logisch. Het zijn bijna allemaal basisvakken dat moeten we gewoon weten.." zei Dorinde simpel. Ik knikte. Ze had wel gelijk.

Nadat we onze boeken allemaal hadden opgehaald en alle nodige informatie hadden gehad, konden we weer naar huis. Pas toen besefte ik wat. "ONS APPARTEMENT!! ONS APPARTEMENT GAAN WE EINDELIJK ZIEN!" als een overactief konijntje huppelde ik door de gang. Jana liep grinnikend achter me aan. We liepen naar buiten en namen de bus naar ons appartement.

Met z'n 6en in één appartement, zou dat ooit goed gaan? Niemand van ons was bepaald volwassen dus ik hoopte maar dat we het konden redden. Gelukkig kregen we genoeg geld van onze ouders om rond te komen en hadden we allemaal een apart bijbaantje gevonden voor extra geld. Hayette gaf me de sleutel aan. "Sacha, aan jou de eer om de deur te openen." Ik was zo erg aan het huppelen dat het leek alsof ik supernodig naar de wc moest. En dat was ook eigenlijk zo, van de zenuwen. Ik stak de sleutel in het slot en draaide de sleutel om. Voorzichtig duwde ik de deur open. Marcha trok de sleutel weer uit het slot en gaf hem aan Hayette. Later zouden we allemaal een eigen sleutel krijgen, die al op de keukentafel lag. Mijn naam was er in gemaakt, zo gaaf! Ik keek even naar de sleutel en stak hem toen in mijn zak. Vol verbazing keek ik in het appartement. Het was zo prachtig en mooi! Dus niet... teleurgesteld keek ik het kleine appartementje in. Dit was niet echt wat ik had verwacht. Ik zuchtte. "Is dit het echt?" kreunde ik. Jana liep met open mond door het appartement. Anouk ging naast me staan en legde haar hand op mijn schouder. "Dit kan niet waar zijn." mompelde ze. "Laten we er maar het beste van maken en misschien kunnen we later ooit nog een ander appartementje huren of een klein huisje ofzo." zei Dorinde terwijl ze haar tas met boeken op tafel neergooide.

Na een tijdje had iedereen zijn eigen kamer gekregen en zaten we aan tafel. We hadden friet besteld en waren druk met elkaar aan het kletsen. Iedereen was superenthousiast voor de eerste schooldag en ik kon zelf ook echt niet wachten! Want zeg nou zelf, naar een school gaan met alleen maar directioners, dat is toch geweldig?

*the next day*
Ik schrok zo erg van de wakker dat ik mezelf uit bed liet vallen. Geschrokken stond ik weer overeind. Ik wreef over mijn hoofd. Auw, dit klap kwam hard aan! Het had nu al geen zin meer om terug naar bed te gaan dus kleedde ik me langzaam aan, deed ik mijn haar en make-up en maakte ik mijn weg naar de keuken. Ik smeerde broodjes voor mezelf en stopte ze in een broodtrommel. Niet veel later kwam de rest ook aanzetten. Er was niemand die bepaald vrolijk keek, zo vroeg op de ochtend. "Jongens wees gewoon blij met het feit dat we naar de meest geweldige school ooit gaan!" probeerde ik iedereen op te vrolijken, wat gelukkig werkte. "We moeten vanmiddag nog wel onze boeken kaften. Je zou het bijna vergeten." zei Marcha die een broodje naar binnen werkte. Ik knikte en pakte mijn schooltas op van de grond. Ik trok Marcha omhoog van de keukentafel en duwde haar in de richting van de deur. "Maar we moeten nu wel opschieten want ik wil niet te laat komen op mijn eerste schooldag!" zeurde ik en de rest liep achter me aan.