001

'Hoelang nog?' Ik kijk hem vragend aan en trek mijn lip voorzichtig naar binnen. Hij trekt zijn wenkbrauw omhoog en haalt zijn lippen een stuk van elkaar. 'Ik wil je niet kwijt.' Zijn woorden dringen door en ik haal mijn hand uit die van hem. 'Kwijtraken?' Hij knikt bevestigend. 'Waar heb je het over?' Hij lift zijn kind op en zijn donkere ogen ontmoeten die van mij. Mijn wenkbrauwen trekken naar binnen en ik druk mezelf omhoog. Hij blijft op het bed zitten en laat zijn ogen mijn bewegingen tot zich nemen. 'Je weet heel goed wat ik bedoel.' Ik schud mijn hoofd en kijk hem aan. 'Haat?' Hij knikt bevestigend en klopt naast zich neer. '9 maanden houdt je me al verborgen. Hoelang wil je het nog volhouden?' Ik schraap mijn keel en kijk hem afwachtend aan. Hij pakt me arm en trekt zich naast neer. Hij drukt zijn lichaam op die van mij zodat ik langzaam ga liggen op het koude bed. Ik draai mijn hoofd opzei terwijl Zayn zijn hoofd ondersteund met zijn arm. Zijn elleboog drukt in op het matras waardoor mijn lichaam iets naar hem toe valt. '9 maanden Zayn.' Herhaal ik mijn woorden.' Hij trekt zijn lip naar binnen en gooit zijn hoofd voor enkele seconden in zijn nek. 'Nu nog niet. Je weet de gevolgen niet.' 'Ik zou ze nooit te weten komen als je ze voor me blijft verbergen.' Hij zucht diep en drukt zijn lippen voor enkele seconden op die van mij. Ik druk hem van me af en pak zijn pakje sigaretten van het grote eikenhouten bureau af. 'Je was gestopt.' hoor ik hem roepen. Ik rol zuchtend met mijn ogen en loop naar de deur om hem te openen. Ik laat me neerzakken op het stoepje en steek de sigaret op.

'Mila, geloof me, de haat die je zult krijgen, ik wil je gewoon geen pijn zien lijden.' Ik draai mijn lichaam bij zodat ik hem aan kan kijken. 'Heb je aan mijn gevoelens gedacht? Hoe moet het voor mij zijn, om het me vriendinnen niet te mogen zeggen. Als ik met ze uitga en ze met een of andere jongen proberen te koppelen moet ik een smoes bedenken. Ik moet liegen tegen over mijn ouders en mijn zus. Ik wil dat niet meer.' Hij slaat zijn armen om me heen en drukt me stevig tegen zich aan. 'Vertel het je familie en vrienden, maar alsjeblieft niemand meer. Weet je zeker dat je je vriendinnen kan vertrouwen?' Mijn gedachten vliegen uit naar Madeline, Rose en Maddie. We waren al enkele jaren bevriend en vertelden elkaar alles. Ze zouden boos zijn op het feit dat ik ze niets had verteld, maar me begrijpen in welke situatie ik zat. 'Maddie zou het alleen accepteren als ze jou en de rest van de jongens kan ontmoeten. Ze is groot fan van jullie.'

Hey, wat vinden jullie van het eerste hoofdstuk? xx