Chapter 1

Hannah POV:

In een gekrompen lig ik mijn bed, ik hoor de regen tikken op de ramen. Opeens hoor ik de deur van de slaapzaal opengaan, ik kijk op en zie dat Laïla binnenkomt. Ik kijk haar in de ogen maar ze kijkt schichtig weg, ze is hier net nieuw in het weeshuis en ze negeert iedereen.
Ze leeft in haar eigen wereldje, ik herken mezelf in haar toen ik hier net toekwam heb ik mezelf ook helemaal afgesloten. Laïla gaat op haar bed liggen en tovert een boek te voor schijn van onder haar hoofdkussen. 'Wat lees je?' vraag ik nieuwsgierig. Ze blijft gefocust op haar boek en reageert niet op mijn vraag.
Ik vraag het nog eens, nu kijkt LaÏla me wel aan maar daar blijft het bij, nog steeds antwoordt ze niet. Ik laat me terug met een plof op mijn kussen vallen, het heeft geen zin om Laïla te doen praten denk ik bij mezelf.
Nu is het muisstil en ik hoor in de verte precies gillende mensen. Snel spring ik uit mijn bed en loop naar het grote raam op het einde van de slaapzaal. Ik zie een groot podium staan op het plein. Spijtig genoeg zie ik de achterkant van het podium alleen maar, het enige wat ik weet is dat die persoon of band veel succes moet hebben, want ik hoor er wel honderden mensen gillen.
Depressief kruip ik terug in mijn lekker warm bed en sluit me weer op in mijn lakens. Morgen wordt ik 16. Misschien hebben Kalia of Sam iets voor mijn verjaardag gekocht, ze zijn tenslotte mijn beste vrienden hier. Met deze gedachte val ik in slaap.

'Hannah, Hannah wordt wakker het is nog maar 17u'hoor ik Kalia zeggen. Ik open mijn ogen en zie Kalia's twee helder blauwe ogen recht voor mijn neus. Ik spring enthousiast uit mijn bed en vraag 'Kaliaaaaa?' met een zagend stemmetje. Kalia fronst haar wenkbrauwen al, ze weet dat ik iets van haar nodig heb.
'Aangezien het morgen mijn verjaardag is mag ik misschien met jou en Sam Londen intrekken, wel onder toezicht van een begeleider zodat we niet zouden kunnen weglopen!' Ik tover een grote glimlach op haar gezicht. 'Tuurlijk wil ik met jou en Sam morgen even de stad intrekken, maar wat gaan we doen?
Snel trek ik haar mee naar het raam aan het einde van de slaapzaal en laat haar het openlucht podium met de honderden gillende fans zien. Haar mond valt open van verbazing. 'Geweldig niet?, ik ben zo benieuwd wie dat daar speelt we kunnen morgen gaan kijken als je wilt!'zeg ik enthousiast. 'Goed idee, Hannah je bent fantastisch' knikt Kalia en ze geeft me een knuffel.

Rarara wie zou er optreden?:p