Proloog

juli 2002

"hooi meisje mag ik meespelen?" hoor ik een jongetje met een schattig stemmetje zeggen.
Ik draai me om en kijk in zijn prachtige groene ogen, hij heeft kort krullend bruin haar en een lichte blos op zijn wangen.
"jahoor zullen we tikkertje spelen?" vraag ik, hij knikt ja. "tikkie jij bent hem!" zegt hij nadat hij me aantikt, "hee dat is niet eerlijk we zijn nog niet eens begonnen!" zeg ik terwijl ik achter hem aan ren. Ik ben net een paar centimeter van hem verwijdert en dan valt hij op de grond, ik struikel over hem en val op hem. "zijn we nu beste vrienden?" vraagt hij "voor altijd" zeg ik. We liggen nog wat stil op het gras en dan verbreek ik de stilte, "hoe heet jij eigenlijk? Ik heet sabrina" vraag ik "ik heet Harry" zegt hij weer met zijn schattige stmmetje dat net als een klein engeltje klinkt. We liggen nog zo een half uur en dan hoor ik iemand roepen "SABRINA WE GAAN ETEN KOM JE!" "o ik moet gaan mijn moeder roept me zie ik je morgen weer?" vraag ik uiteindelijk aan hem "ik zie je morgen niet want wij gaan morgen weer naar mijn huis ik woon in londen" nu pas merk ik zijn Britse accent waarschijnlijk kan hij Nederlands dan omdat hij hier heel vaak is geweest. "oké jammer dat ik niet iets langer kon blijven het was echt heel leuk" ik wil net weglopen maar dan pakt hij me vast, "mag ik je nog 1 ding geven?" vraagt hij terwijl hij steeds strakker zijn hand om mijn pols vasthoud, "jahoor" antwoord ik en hij geeft een sieraad het is een armbandje met een klein hartje eraan. Ik kijk een beetje verdrietig en vraag of ik hem nog is zal zien, "wie weet ooitzal je me nog wel is zien" uit eindelijk nemen we afscheid en geven elkaar nog een knuffel en dan lopen we alebei naar ons huisje. Ik kijk nog even om en blijkbaar wou hij hetzelfde doen want hij kijkt ook om en roept "tot de volgende keer!!" als ik in mijn huisje ben vertel ik gelijk tegen mijn mama wat er allemaal is gebeurd vandaag en dat ik Harry heb ontmoet.