008.

Ginny-Onderbewustzijn.

Ginny loopt door de gangen van Zweinstein, ze is de controle over haar eigen lichaam ernstig kwijt. Ingespannen kijkt ze met een glazige blik in haar ogen naar het dagboek in haar handen. Met haar ogen strak op het boek gericht, loopt ze een kamer in. Het damestoilet, waar ze elke avond heen gaat. Ookal weet ze dat niet, dat weet niemand. Ze loop naar binnen en legt haar dagboek neer, ze slaat het open en kijkt naar de tekst die er verschijnt.
Oke, het is simpel. Snijd jezelf en loop naar de afgesproken plek. Je weet wat je moet doen Ginny, het is belangrijk. Zorg dat niemand je ziet. Ik zorg voor de rest.
Het meisje pakt een scherp stukje kapotte tegel van vloer en maakt een snee in haar arm. Aan haar gezicht is tezien dat het zeer doet, maar na een paar seconde veroverd de glazige blik haar gezicht opnieuw. Het meisje stopt het dagboek onder haar mantel, verbergt de wond onder haar mouw en loopt weg. Gangen door, totdat ze op een plek komt waar ze een leeg stuk muur, zonder schilderijen vind, met hierendaar een kandelaar. het meisje stroopt haar mouw op waardoor de snee zichtbaar word. ze gaat met haar vinger over de wond zodat er bloed op haar vinger komt. Dat bloed smeert ze af aan de muur, nouja, smeert ze af, ze schrijft ermee.
De tekst is mysterieus maar duidelijk De Geheime Kamer is geopend. hoedt u, vijanden van de Erfgenaam.
Als ze klaar is met schrijven kijkt ze weer naar het dagboek.
Geweldig. Houd je ogen strak op het boek gericht, kijk pas om als ik zeg dat je mag. Het is gevaarlijk.
Ginny kijkt ingespannen naar het dagboek. Langzaam trekt ze wit weg, de wond doet zeer, heel veel. Maar het gaat. Ze moet wel.
Kijk om, maar schrik niet. Je hoeft het slachtoffer alleen maar aan een kandelaar op te hangen, ga daarna terug naar het toilet en spoel je arm af. Daarna kan je je vriendinnen opzoeken, blijf bij ze want anders val je op.