001

Ein-de-lijk, eindelijk is het zover. Het is 22 februari 2013, vroeg in de ochtend. Lottie en ik staan helemaal klaar voor een weekje Londen waar we zo naar uit hebben gekeken. Shoppen, uitgaan, plezier hebben...alles gaan we doen! Op het station hangt er een affiche omhoog van One Direction, dat doet ons weer denken want stiekem hopen we dat we hen heel toevallig zullen tegenkomen. We zijn beiden hele grote fans en willen hen heel graag ontmoeten. Natuurlijk is de kans zeer klein, maar we blijven positief denken. “London, here we come!” roepen we op het station. Om 6 uur s’morgens stappen we op de trein richting Londen, dan komen we ongeveer aan rond 9 uur lokale tijd. We installeren ons op de trein, en de hele rit hebben we gefantaseerd over hoe geweldig Londen zal worden. Daar door ging de treinrit redelijk snel voorbij. Aangekomen in Londen gingen we eerst en vooral naar ons hotel. Het is een heel groot hotel. “Wooooow, kijk hoe groot onze kamer is!” roept Lottie. “We kunnen One Direction is uitnodigen, er is toch genoeg plaats.” knipoog ik naar Lottie. We pakken onze valiezen uit en doen andere kleren aan. “Zullen we is rondlopen en naar Oxford Street gaan?” vraagt Lottie. “Is goed!” stemde ik in. Het is nog maar 10 uur dus het is nog niet zo druk. We besluiten om al eens in een paar winkels te gaan. Eerst en vooral gaan we de “Primark” binnen, het is namelijk 1 van onze onze favoriete winkels. We beginnen rond te lopen in de winkel opzoek naar leuke kleren. “Jade,kom hier!” roept Lottie. “Kijk! Dit wil ik zo graag!” Ze toont me een rode pull die ik zelf ook wel wil. Maar zij heeft hem eerst gezien, dus zij mag hem hebben. We hebben de wie-heeft-het-eerst-gezien-regel. Het geldt op zowel kleren als jongens. Ik vind ook nog een paar leuke pulls en broeken. Na het passen en betalen verlaten we de winkel met elk 2 zakken in de hand. Ik ben druk tegen Lottie een spannend verhaal over 1 van onze vriendinnen aan het vertellen, daar door had ik niet door dat er net een jongen de winkel wou binnen stappen. Ik bots tegen de jongen en mijn 2 zakken vallen op de grond.