006 - Hannah J. Smith.

We liepen door de gang van de wc terug naar de aula. We kwamen de aula binnen en Chloe begint opeens te schreeuwen; ´Hannah is in love, Hannah is in love, Hannah is in love´. Ik schrik hier heel van. ´Chloe hou je kop. Niet de school hoeft te weten´ schreeuwde ik naar haar. George hoeft niet te weten dat ik iemand leuk vind. Straks denkt hij dat ik iemand anders leuk vindt, en dat is niet goed. Straks gaat die opzoek naar iemand anders. Ik wil dat echt niet. Ik vind hem echt leuk. Misschien is dit wel veel te snel. Maar als hij lacht naar mij of hij kijkt maar een paar seconden dan voel ik kriebels in mijn buik. Die heb ik echt niet zomaar. Boos ga ik weer bij ons groepje zitten. Floor begint tegen mij te praten. Maar het gaat et ene oor in en de andere weer uit. Ik heb mijn hoofd er niet bij. Ik kan alleen nog maar denken aan George. 'O my god, dit is echt erg' zei ik hardop. George kijkt op en vraagt: ''What's wrong Hannah?' 'Nothing George' zeg ik twijfelend. Natuurlijk is er wel wat maar dat ga ik hem niet vertellen.''If there is something, you can always say it to me. I'll be there for you' zei hij terug. Wow zei hij dat nou echt?! vraag ik me nu in mijzelf af. asdfghjkl. Oke Hannah rustig. Kalmeer. 'Thanks George, that is really nice of you' zei ik maar terug. Toch voel ik mijn hoofd rood worden. Toen ging de bel. Pfoe eindelijk. Saved by the bell!