36.

Liv stapte de taxi uit, dit zou het punt worden waar ze hun relatie niet meer geheim zouden kunnen houden. Tom nam de koffers uit de bagage en glimlachte bemoedigend, hij had zich voorgenomen om zich niet op te dringen bij Liv. Hij snapte best dat ze het rustig aan wou doen en de roddelmolen zou toch beginnen te draaien bij het zien van hen 2 samen op de luchthaven. ‘Klaar?’ Liv glimlachte en liep voor Tom uit naar binnen. ‘Daar is Liv!’ hoorde ze een meisje opgewonden fluisteren. Liv glimlachte lief naar haar en liep door, ze was voor even vergeten hoe het voelde om weer onder de fans te zijn. Tijdens haar verblijf in New York was ze amper onder de mensen geweest dus was ze ook geen fans tegen gekomen aangezien ze heel de tijd binnen bleef. ‘Liv, kom je?’ Tom glimlachte en liep door naar de balie om in te checken. Liv keek kort op en volgde Tom naar de incheckbalie. ‘Omg, dat is Tom Kaulitz!’ Een meisje begon helemaal te gillen en rende naar Tom toe. ‘Mag ik op de foto? Please?’ Liv keek lachend op naar de horde meisje die allemaal rond Tom gingen staan voor een foto en een handtekening. Tom keek kort naar Liv om er zeker van te zijn dat ze nog niet weg was waarna ze met een paar meisje op de foto ging en wat handtekeningen uitdeelden. ‘De vlucht naar Istanboel, Turkije vertrekt over een kwartier. Gelieven allemaal in te checken aan de gate voor vertrek.’ Tom keek op bij het horen van deze aankondiging. ‘Sorry dames, ik moet gaan.’ Tom glimlachte zijn bekende grijns en liep toen naar Liv toe. ‘Onze vlucht vertrekt zo, we moeten ons haasten.’ zei hij. Heel even wilde hij Liv zijn hand nemen maar hij bedacht zich net op tijd, hij ging alles rustig aan doen. ‘Oke, schatje.’ Liv glimlachte en nam Tom zijn hand vast, wetende dat er een horde fans naar hen zaten te kijken. Tom keek verbaasd op, dit had hij niet verwacht maar hij vond het wel fijn. Liv liep hand in hand met hem naar de gate toe, ze realiseerde zich dat de fans hier foto’s van hadden en dat morgen alles vol zou staan maar ze vond het niet erg, integendeel. Ze had zich zolang voor iedereen afgesloten, ze had al die tijd haar gevoelens opgekropt en nooit was ze écht zichzelf geweest maar daar wou ze nu verandering in brengen. ‘Welke gate moeten we zijn?’ Liv keek op het groot bord. ‘7.’ zei Tom terwijl Liv net wou zeggen dat ze naar gate 9 moesten gaan. ‘Tom, dat is de gate naar Turkije.’ zei ze lachend terwijl ze naar de 9de gate ging. ‘Neen, dat heb je fout gezien.’ zei Tom terwijl hij Liv meetrok naar gate 7. Liv fronste even, ze was er zeker van dat ze het juist gezien had maar ze liep toch maar mee met Tom en gaf haar paspoort af waar het nodig was. ‘Alsjeblieft, en een fijne reis.’ Liv en Tom glimlachte dankbaar en samen liepen ze naar het vliegtuig toe nadat ze hun bagage hadden afgeven. ‘Tom, zijn we wel juist?’ vroeg Liv zacht. Er liepen opvallend veel gesluierde vrouwen rond en Liv snapte de taal die ze spraken niet. Tom grijnsde en knikte, ze zaten zeker en vast juist.