If you believe - 32

Nel POV

Ik zit op het randje. Zou ik het hem zeggen of niet? Ik moet eerlijk zijn tegenover hem. Hij is mijn vriendje. Ik laat de gedachte vallen en probeer me weer op hem te concentreren. Ik veeg mijn tranen weg en geef hem een knuffel. "Sorry", zeg ik stilletjes. Hij haalt me uit de knuffel en kijkt me verward aan. "Voor het wenen, voor jou slecht te doen voelen, voor alles." Hij wil tussen mijn woorden komen, maar ik ben hem voor. "Het is oké. Ik wil gewoon sorry zeggen. Een spelletje om het goed te maken?" Hij knikt en haalt snel zijn dambord boven. Echt iets voor Zayn om een denkspelletje te gaan doen. Omdat ik me meer op het spelletje concentreer dan op wat er gebeurt is, gaat het al snel beter. Het is beter zo. Hij hoeft het niet te weten. Na het spelletje kijken we gewoon een beetje TV. Wat we eigenlijk niet lang volhouden, want we beginnen elkaar al kusjes te geven. Ik vind het zalig om in zijn armen te liggen. De sfeer is ondertussen al wat losser en fijner. Het perfect moment om hem even te plagen. Wanneer we rustig liggen te kussen, woel ik met mijn handen door mijn haar. Hij heeft hier zo'n hekel aan. Hij haalt brut zijn lippen van de mijne en kijkt me met een 'geschokt' gezicht aan. "You badass." Hij kijkt wat gespeeld boos. Maar als ik hem alweer begin te kussen, is het mij precies al vergeven. Na een tijdje kussen, zet ik me recht en ga naar de keuken. Ik heb ook altijd honger. Wanneer ik iets in elkaar aan het steken ben, komt Zayn achter me staan. Hij neemt mijn handen en helpt me zo een beetje. Terwijl krijg ik kusjes in mijn nek. Ik haal mijn handen naar achter en laat ze zakken tot op zijn achterste. Mijn handen glijden in zijn achterzakken. Zayn laat zijn hoofd rusten op mijn schouder. Terwijl knoeit hij een beetje verder met het eten. Wanneer hij klaar is, begint hij me eten te geven. Net een kindje dat ik nu ben. Maar ik vind het super lief van hem. Ik volg zijn voorbeeld. Ik neem een stukje en geef het nu aan hem. Als hij erop aan het knabbelen is, wrijf ik eens over zijn kaak. Terwijl wrijft hij eens over mijn achterste. Ik neem nog wat eten, maar eet het nu zelf op. Ik heb echt honger. Zayn geeft me nog een kusje op mijn kaak en gaat dan douchen. Met het overblijvende eten nestel ik me in de zetel. Een kwartiertje later komen de andere jongens binnengestormd. Het doet me echt schrikken. "Ook hallo?!" "Hallooooo!", roept Niall vrolijk. Ze lachen allemaal is vriendelijk naar me en doen dan gewoon hun ding. Niall met Liam naar de keuken. Louis nestelt zich in de zetel en neemt de afstandsbediening van me af. En Harry komt rustig naast me zitten. Hij durft me niet aan te kijken. "Het is oké. Ik heb niets gezegd. En ik zal het ook niet doen. En het spijt me. Ik wil jou niet kwijt", zeg ik zo stil ik kan. Hij kijkt even op. Zijn ogen worden heel lichtjes waterachtig, maar al snel legt hij een arm om mijn schouder. Hij duwt mij heel dicht tegen hem. We gaan dus naar grappig doen Styles? Ik begin hem te porren. Na een paar spastische bewegingen gemaakt te hebben, laat hij me los. Ondertussen ligt hij al neer en lig ik met mijn hoofd op zijn buik. Ik maak een 'Dankje' met mijn lippen naar hem. "Het is oké", zegt hij stilletjes. Terwijl wij zoveel plezier hebben, zit Louis te zagen dat we stiller moeten zijn. Het doet ons nog meer lachen. Nadat Zayn van onder de douche is gekomen, is de sfeer lichtjes anders. De totale sfeer is hetzelfde, maar de sfeer tussen Harry en mij is anders. Gewoon, minder los. Louis, Harry, Zayn en ik kijken wat TV. Alleen Louis mag beslissen wat we kijken zegt hij. Omdat we daarnet zo zaten te lachen. We leggen er ons alle drie maar bij neer en kijken rustig naar het scherm.

Ik heb mijn Nouis verhaal ondertussen geactiveerd. Als je eens wilt kijken of je het leuk vindt? -> My job isn't just to sing, but to make you smile - Nouis