Proloog

Meet Kristal.

Naam : Kristal Vliegen
Leeftijd : 17 jaar
Broers/zussen: Geen, is enigskind
Geloof: is zeer Christelijk opgevoed.
Beste vriendin: Mery
Muzieksoort: Klassieke muziek, soms een andere soort wanneer haar vader niet thuis is.
Job vader: Soort van lezer in de kerk.


Story

Na weer een interessante schooldag achter de rug te hebben is het weekend. Wel jammer dat het weekend is. Ik ga liever naar school dan dat ik thuis ben. Niet omdat mijn papa vervelend is ofzo, maar ik mis mijn mama dan te hard. Op school denk ik er niet zoveel aan, dan heb ik andere kleine probleempjes aan mijn hoofd. ‘Ga je nog mee naar mijn thuis?’ vraagt Mery dan. ‘Ik fiets liever naar huis.’ Antwoord ik. ‘Maar je kan naar mij toekomen ?’ ‘Sophia komt vanavond ook.’ Zegt Mery. ‘Ahzo, ik fiets gewoon naar huis.’ ‘Oké, tot maandag.’ ‘Tot maandag.’ Zeg ik nog en draai de eerste straat naar links af. Sophia is wel een lieve, maar achter mijn rug roddelt ze enorm veel. Oké, ik draag vaak de zelfde kleren en ik ben wel een beetje raar dat geef ik toe. Maar moet je dan zo doen ? Eerst lief doen en achter je rug zeggen dat ik waarschijnlijk ook nooit een bad of douche neem omdat ik vaak dezelfde kleren draag. Ik vind dat zever. Wanneer ik ons huisje zie opdoemen tussen de bomen begin ik sneller te fietsen. Ik zie dat papa het gras aan het afrijden is. ‘Heey.’ Zeg ik hem wanneer ik van mijn fiets afstap. Natuurlijk hoort hij me niet, maar daar had ik niet aangedacht. Ik zwaai dan maar naar hem, dat begrijpt hij wel want na een paar seconden zwaait hij terug. Ik lach en ga langs de achterdeur binnen in het huis. We hebben best wel een klein huisje, maar het is zeker gezellig. Mijn tas zet ik in de keuken en stap dan door naar de woonkamer. Omdat we zeer Christelijk zijn hangen er wel aan sommige muren kruisjes en staan er soms wel is Mariabeelden. Maar er zijn natuurlijk ook fotolijstjes van mama en mij samen met papa. Mama is 2 jaar geleden overleden, het was een zeer moeilijke periode voor mij. Ik ben er nog steeds niet helemaal over en dat is wel te begrijpen denk ik. Een persoon van 17 heeft haar moeder zeker hard nodig. Wat mis ik haar en papa mist haar natuurlijk ook iedere dag. Een andere vrouw komt hier zeker niet binnen, dat wil ik niet en dat mag ook niet. Papa heeft altijd van mama gehouden en van een andere vrouw kan hij gewoon weg niet houden. Dat is bedrog, dat is niet goed tegenover de kerk. Het is gewoon niet normaal. Maar ook al komt hier geen andere vrouw meer papa gaat er nooit alleen voor staan, ik blijf zolang als ik kan aan zijn zijde en ik laat hem nooit in de steek !