022

Rachel.

Ik keek geschrokken om omdat de deur open klapte. Ik zag Anna met trillende handen staan. 'Z.. - zayn' stotterde ze. Ik liep naar haar toe en zag haar tranen in haar ogen. Ze was boos en verdrietig dat kon ik zo van haar gezicht aflezen. Uit het niets greep ze me vast en begon ze te huilen. 'Anna wat is er met Zayn?' ik hield haar vast en hoorde haar luid snikken. 'E-en paa-r eik-els' stotterde ze. 'Wat is er met die eikels?' ik gleed met me hand over haar rug heen en zag haar me aan kijken. 'Ze h-ebben Z-ayn in elkaar gesl..-agen' ze begint weer harder te huilen en ik houd haar vast en kijk naar Niall. 'Waar is hij Anna?' vroeg Niall. Ik keek naar Anna. 'Z.. zieken huis i..ik was me mobiel vergeten' snikte ze. Ik pakte haar hand en trok haar mee de slaapkamer uit. 'We gaan naar hem toe' zei ik en liep naar beneden toe. Samen met Niall en Anna liepen we het huis uit richting de auto van Niall. We stapten in en ik keek naar buiten. Wat erg voor hun. Ik zag dat Anna alweer een beetje bij gekomen was. 'Wat was er gebeurd?' zei ik voorzichtig. Ze haalde haar schouders op. 'We liepen gewoon door het park, en ze wezen wat die sukkels en toen sloegen ze Zayn in elkaar' zei ze zacht. Ik beet op me lip. 'Ze hebben jou toch niets gedaan he?' ik was echt bezorgd, straks waren het mannen van onze meester. Dat hij via een telefoontje andere mensen heeft ingeschakeld. Alle gedachten gaan nu rond, fuck straks wel. Ik kijk haar aan. 'Waren het niet mensen van de meester?' zei ik zachtjes. Ik zag Anna haar ogen groot worden. Ze schudde gelijk haar hoofd. 'Nee.. ik denk het niet' ik beet op me lip en knikte. Ik keek naar buiten, Niall was stil en zei niets. Waar zou hij aan denken?

We stapten uit toen we bij het ziekenhuis aan gekomen waren, we hadden geen een woord eigenlijk meer tegen elkaar gezegd. Vlug liepen we door de draaideur heen naar de balie toe. Niall vroeg waar Zayn lag. Ik stond wat nerveus op me voeten en wachtte af. Niall draaide zich weer om. 'Verdieping twee en kamer rechts in de tweede gang' mompelde hij. Ik liep met hem mee en met Anna we liepen via de trappen omhoog en liepen de gang op. We namen de tweede gang en daarna liepen we naar rechts. Ik beet even op me lip. Wat als hij er heel erg naar uitzag? Niall klopte op de deur en haalde langzaam de deur klink naar beneden. Hij liep naar binnen, ik haalde diep adem. Het zou vast niet super erg zijn. Langzaam liep ik naar binnen en zag Zayn, ik beet hard op mijn lip. Zijn ogen zag je haast niet meer, zijn hele gezicht is opgezwollen. Sliep hij nou of keek hij ons gewoon aan? Ik voelde een brok in me keel en hoorde Anna achter me zachtjes snikken. Ik draaide me gelijk weer om en liep de gang op. Ik kon hier gewoon niet naar kijken. Was Zayn in mekaar geslagen door mij en Anna? Wat als ze meer dingen gaan doen? Wat als ze ons willen vermoorden?


Hopelijk vonden jullie het een leuk, of zo iets hoofdstuk.
Reacties?