004

De afgelopen dagen waren ontzettend goed verlopen en alles was zo goed als klaar voor de Pink Ribbon Awareness volgende week. Het was inmiddels dinsdag en ik zat dus met een gerust hart in het vliegtuig richting London. De jongens hadden een ontzettend goed optreden neergezet http://www.youtube.com/watch?v=yidlyuVUX_8&feature=plcp en waren dus weer een liveshow verder. Deze week had ik een dagje extra, wat ook wel nodig was want doordat ik vorige week zoveel tijd in Union J had gestoken was het groepsoptreden een beetje afgeraffeld. Weer eenmaal in het gebouw was elke act weer druk met repeteren. Vaak werd er in het begin van de week het meeste gerepeteerd om dan vervolgens aan het einde van de week een beetje tot rust te kunnen komen voor het hectische weekend weer begon. Deze week had ik hopelijk ook wat meer de tijd om de andere deelnemers wat beter te leren kennen. "Aaaah Ashley je bent er weer! Wat gaan we voor groepsnummer doen deze week?" kwam Rylan nog net niet gillend op me afgerend. Ik kon mezelf niet inhouden en schoot in de lach. Ondanks dat ik nog niet veel deelnemers echt had leren kennen, was dat met Rylan natuurlijk het omgekeerde. Hij zorgde er wel voor dat je hem leerde kennen, hij zat zo vol energie, wel in een positieve zin gelukkig. "Dat hoor je morgen, richt je eerst maar eens op je eigen optreden" zei ik nog steeds een beetje lachend. Een kleine teleurstelling kwam op zijn gezicht te staan maar die veranderde als snel toen hij weer een ander idee kreeg. "Oke is goed. Kom je dan straks wel even kijken en luisteren? Ik ben zo enthousiast over deze week!" Ik knikte maar snel van ja want voor ik het wist liep hij al weer door naar zijn repetitieruimte. Ook ik liep door en trof een behoorlijk hyperactieve groep aan. Ze werden meteen stil en keken me hoopvol aan toen ik binnen kwam lopen. "Iemand is hier heel erg trots op jullie" zei ik met een grote glimlach en verbrak daarmee de stilte. Meteen kwam de hyperactieve energie weer terug en vlogen ze me alle 4 om mijn nek. Ik was blij om ze alle 4 zo druk te zien. "Oke guys ik weet dat jullie heel blij zijn en dat mag ook zeker maar vanaf nu gaat de knop weer om he. Focus op het optreden van deze week. Zijn jullie blij met het liedje?" Alle 4 knikte ze hevig en het waren soms net 4 kleine kinderen wat me aan het lachen maakte. "Oke goed, ik hoop dat jullie al wat gedaan hebben gisteren, dus laat maar wat horen" vervolgde ik mijn zin. Omdat ik ze nu natuurlijk al wat beter kende had ik zondagavond al een verdeling gemaakt voor 'When loves takes over' zodat ze zich daar gisteren al op konden richten. Het verbaasde me best wel wat ze er tot nu toe zelf al van gemaakt hadden. Ik veranderde wat aan de harmonieën want die waren nog niet helemaal goed. Na nog een aantal keren geoefend te hebben waren de jongens klaar voor vandaag wat betreft deze repetities. Ze konden meteen door want het filmpje wat altijd voor het optreden komt moest opgenomen worden. Omdat het nog niet heel laat was besloot ik vast een verdeling te gaan maken voor het groepsoptreden. Als ik dat vandaag al afkreeg kon ik dat vast aan iedereen mededelen zodat ze morgen al redelijk voorbereid konden zijn voordat de repetities begonnen. 'Ain't nobody' was deze week het liedje waar ik best wel veel kanten mee op kon. Ik moest hier ook nooit te lang over na denken want het moest toch vrij basic blijven. Toen ik halverwege de verdeling was vroeg ik vast aan iemand van de productie of ze ervoor konden zorgen dat alle acts naar de grote repetitieruimte kwamen. Met alleen nog te bepalen wie de uithalen deze week gingen doen kwam Josh binnen lopen. "Hee" zei ik vrolijk en hij was ineens een stuk rustiger dan hij die middag was. "Uhh Ashley.." begon hij, maar kon zijn zin niet afmaken omdat de rest van de deelnemers binnen kwamen lopen. Ik stond op om iedereen te begroeten. "Maak je niet druk oke?" zei ik nog zachtjes tegen Josh zodat niemand het kon horen. Tegelijkertijd legde ik mijn hand tegen zijn arm aan een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht terwijl hij instemmend knikte. Ik gaf het papier aan iemand van de productie zodat die het kon kopiëren. "Oke people, ik heb jullie gevraagd nu al even hierheen te komen zodat ik jullie alvast de verdeling voor het groepsnummer kan geven. Dit betekend dat ik graag wil dat jullie morgen allemaal je tekst kennen zodat we morgen meteen aan de slag kunnen om alles goed te laten klinken". Verschillende ok's kreeg ik te horen en de rest knikte instemmend. "Het nummer voor deze week is 'Ain't Nobody' van Chaka Khan en ik denk dat we daar best wel wat moois van kunnen maken. Het is nu alleen nog even wachten op de papieren en dan zijn jullie klaar voor vandaag". Iedereen was volgens mij best blij met de mededeling want het werd meteen een kippenhok wat betekende dat de druk van de repetitiedag van ze af viel. "Ashley?" zei Rylan toen ineens. "Ja?" "Kun jij niet even een nummertje zingen terwijl we wachten op de papieren. Ik bedoel we vinden je allemaal heel cool enzo en je helpt ons best wel met je tips, maar we hebben jou eigenlijk nog nooit horen zingen" zei hij toen en meteen begonnen iedereen te joelen en te roepen dat ik het moest doen. "Dan zou ik vragen of ze All by myself zingt" zei Tulisa die op dat moment binnen kwam lopen. Ik begon een klein beetje te lachen. "Bedankt he Tulisa" zei ik terwijl iedereen me nu hoopvol aankeek. "Oke oke" zei ik toen maar, ik ging hier waarschijnlijk toch niet onderuit komen. Ik liep naar het muziek apparaat toe, koppelde mijn telefoon eraan en haalde mijn gedachten weg uit deze kamer. Ik voelde hoe mijn gedachten werden verbonden met de tekst zette ik de muziek aan. http://soundcloud.com/cha_forever/charice-all-by-myself-live

Het was doodstil en toen ik om me heen keek zag ik hoe iedereen mij met open mond aan zat te kijken. Iedereen was voor het nummer begon op de grond gaan zitten en Rylan stond nu als eerste op en begon uitbundig te klappen. De rest volgde hem vrij snel wat me toch best wel een goed gevoel gaf. Lang de tijd om dat gevoel vast te houden had ik niet want iemand kwam binnen met de papieren. Ik deelde ze uit terwijl ik van iedereen nog even een compliment kreeg. Union J bleef als laatste over. "Dat was echt ziek" zei JJ toen niemand iets zei. Josh, George en Jaymi stonden me alleen maar vol verbazing aan te kijken en JJ moest natuurlijk weer zo'n opmerking maken. Ik lachte alleen maar en zocht daarna mijn spullen bij elkaar. "Ashley jij hebt toch een auto hier?" vroeg JJ toen ook hun klaar stonden om naar het hotel te gaan. "Ja, willen jullie meerijden?" vroeg ik toen maar uit mezelf omdat hij het anders waarschijnlijk toch zou gaan vragen. Alle 4 knikte ze hevig en volgde mij vervolgens naar de auto. Voor ik het wist zaten JJ, George en Jaymi al achterin wat dus betekende dat Josh naast mij zou komen zitten. Ook naar het hotel toe was het niet heel lang rijden. Iedereen stapte uit, pakte zijn spullen en liepen het hotel in. Josh pakte zijn spullen als laatste en hielp mij met mijn spullen aangezien ik vanuit het vliegveld weer meteen naar de studio's was gereden. "Je bent echt heel goed" zei hij toen we de lift in stapte. Ik kon nooit zo goed met dat soort opmerkingen overweg en lachte het ook maar een beetje weg. "Dankje" zei ik nog wel want dat was wel zo beleefd. Hij hielp mij mijn spullen op mijn kamer te zetten. "Hebben jullie anders zin om vanavond hier te komen chillen?" vroeg ik nog net voordat hij weg liep. "Ik zal het even overleggen maar vast wel. Ik laat het je wel weten oke?" "Is goed" reageerde ik waarna ik mijn nummer gaf zodat hij mij kon appen om te laten weten wat ze gingen doen.