- 007

De stof op de grond zat tussen mijn haren , Het zweet zat in mijn kleren , vies en ziek , bibberend van de koude zat ik op de harde houten grond . Gestommel op de gang deed me opstaan , nieuwsgierig maar vooral hongerig staarde ik uit het kleine raampje van de deur de gang op . Een zwarte schim in de verte kwam mijn kant uit , ik begon te jammeren , zo een honger had ik . Mijn armzalige , magere handen klemden zich op het glas , bang dat het weer tijd was , maar zo hongerig . Ik had Lux al een heel lange tijd niet meer gezien , Niall daarentegen , daar zat ik mee in het kleine kamertje , opgesloten . Ik had nog niets gezegd tegen hem , niet willen weten wat er echt aan de hand was , ik wou zoals een klein kindje worden verzwegen worden over de ergste dingen . Beelden van Zayn die een pistool naar me richtte of dat ik werd vastgebonden aan het bed flitsen door mijn hoofd als een film die op replay stond . Er kwam iemand achteraan , 2 mensen , mensen die me eten kwamen geven was al onmogelijk . Het gezicht van Jonas verscheen voor het raampje , bruine ogen , half afgeschoren hoofd en dan nog groen geverfd , lieten me schrikken . Een grote grimas op zijn gezicht , en een glinstering in zijn venijnige ogen . De deur ging krakend open , de bekende blinddoek die me altijd werd omgedaan had groentje in zijn zwetende hand . Mijn handen werden op mijn bevende rus vastgebonden met een scherp schurend touw door Mari het meisje met het roze haar , haar fijne meisjes handen grepen mijn ellebogen vast en gaf een klein duwtje met haar knie in mijn pijnlijke rug . Het was weer zover , weer naar dat zelfde kleine kamertje waar Zayn waarschijnlijk op me stond te wachten . Mijn voeten werden over een houten vloer gesleept , een pijn scheut bezorgde me knikkende knieën . Een deur werd er open gemaakt en ik werd ruw naar binnen geduwd . Het bekende zachte tapijt lag er onder mijn knieën , hoorde hoe de lade werd opengemaakt er een mes uit werd gepakt mijn handen werden door gesneden . Het was weer zo ver , bevend werd de blinddoek van me af gehaald , het felle licht van de zon scheen volop in de kamer . Mijn ogen moesten er een aan wennen . Ik zat weer in het kleine appartementje . traag draaide ik mijn hoofd om , op een stoel ver van me vandaan zat Zayn vastgebonden . geschrokken liep ik naar hem toe , grote ogen met een woeste blik staarde me aan , grote pupillen en rode kringen zaten er rond , Maar wie had me dan losgemaakt .Mijn hart begon harder te kloppen , mijn handen waren tot vuisten gebald , geschuifel achter me , Ik draaide me om, traag en op mijn hoeden. Een blonde jongen met fijne blauwe ogen keek me aan , hij was te schoon te netjes . Hij staarde naar het mes in zijn hand waar hij net nog het touw van bij mijn polsen had losgescheurd . mijn ogen waren tot spleetjes geknepen , dit vertrouwde ik al hellemaal niet . Met trage , zorgvuldige passen kwam hij naar me toe . Greep met zijn zware handen mijn polsen vast , ik voelde hoe het bloed eruit kwam , de schurende pijn maakte me alleen nog maar wakkerder . , ik wist ik kon niet vechten , niet vluchten , ik kon niets , er stonden tientallen mensen buiten die me terug konden opsluiten of andere volteringen met me doen . Bevend afwachtend op wat er ging gebeuren . ‘Adriana ?’ Mijn ogen werden groot , hoe wist hij mijn naam , kende hij me ? Zijn stem was fijn , hoog . ‘who are you ?’ ‘it’s me ?’ Fronsende wenkbrauwen leverde me dat op , ik kende hem hellemaal niet , of toch wel ? ‘you don’t remember me ?’ ‘no !’ spuugde ik in zijn gezocht . Hij veegde met zijn hand waar een ijdele handschoentje aan zat mijn speeksel van zijn gezicht . Hij keek me recht in de ogen , ik wilde mijn ogen afslaan maar hij hield mijn blik strak vast . ‘just remember that i will always be there for you !’ zei hij bijna op een vaderlijke toon tegen me , er verschenen tranen in zijn ogen . Wie was hij en wat wilde hij van me . ‘i can get you out of here !’ ‘what ?’ opgelucht , mijn hart zat in mijn keel , ik kon hier weg voor altijd , terug naar huis misschien . Een strop in mijn buik , tranen liepen er over mijn wangen . ‘I can’t !’ bevend liep ik naar de deur , daar stonden mensen die me terug gevangen gingen nemen , zayn zouden verlossen , mij straffen , maar ik kon Lux en Niall niet achterlaten , als ik weg kan gaan , gaan zei met me mee ! als zei hier blijven blijf ik ook hier ! Mijn vel voelde het koude ijzer van de klink , met mijn laatste hoop , kracht duwde ik de klink naar beneden . Mijn ogen staarde de donkere gang in , een koude windvlaag waaide door mijn vettige haren . Groentje kwam naar me , een flits van zijn hoofd vloog voorbij een roze vlek kwam erachteraan , Ik sloot mijn ogen , en liep terug naar de plek waar ik absoluut niet wilde zijn , de plek die ik het meeste vreesde .