026 Katie Jane Adams

Harry haalt zijn lippen van de mijne af. Dat was eigenlijk nog niet eens zo erg, hij kan best goed zoenen. Oke, ik denk nu echt te raar. Ik moet het erg vinden om met hem te moeten zoenen. Ik moet het niet fijn vinden? Maar hij zoent erg goed, dat moet ik toegeven. Maar het is allemaal een groot spel, waar ik niet zomaar mee kan stoppen, dus waarschijnlijk zal dit wel vaker voorkomen, vooral als we ‘samen’ zijn. Ik glimlach even naar Harry, en ik probeer het zo echt te laten lijken. Hij glimlacht terug, maar bij hem is zijn glimlach wél echt. Ik vind het stom om hem voor te liegen, maar eigenlijk is het ook wel grappig. Ik bedoel, spelletjes zijn grappig, en dit is een spel, dus het is grappig. Én, met dit spel kan – word - ik beroemd, dus dat is ook nog eens leuk. En Harry is een flirt, dus als ik het een week met hem volhoud, ben ik al trots op mezelf. Het is toch leuk om te zeggen dat je de vriendin van dé Harry Styles bent geweest? Dat je met hem hebt gezoend? Dat je de ex bent van Harry Styles? En je komt overal in de kranten en op tv, dus zo word je nog beroemder. En dan ook nog eens met de H&M reclame erbij, geweldig. “Are you still there?” vraagt Harry, als ik al een tijdje niks gezegd heb. “Yes, I’m sorry, I was thinking.” zeg ik. “About?” vraagt Harry. Het spel gaat over Harry, dus ik dacht indirect aan hem… “You.” zeg ik grijnzend. “What were you thinking about me?” vraagt Harry nieuwschierig. “Don’t be so curious!” zeg ik. “I just wanna know what you were thinking ‘bout me.. Maybe you were thinking bad about me?” zegt Harry met een pruillipje. “It’s not gonna work Hazz, but alright, I was thinking about how cute you are.” zeg ik. Hey, dat is nog eens een goed bedacht antwoord van mij. Harry begint te blozen. “Awh, that’s cute.” zegt hij. “No! You’re cute, especially when you’re blushing.” zeg ik. Hoort een jongen dat niet te zeggen? Ach ja, never mind. Ik weet zeker dat ik geen jongen ben, dus het is niet erg. “You’re stole my words!” zegt Harry quasi – verdrietig. “Oh I’m sorry.” zeg ik. Harry grijnst even. “Wait, I’m not sorry.” zeg ik, en ik por hem – voor zover dat kan – in zijn zij. Hij maakt een spastische beweging, waardoor ik helemaal dubbel lig. Nog een grappig opmerking en ik lig volgens mij op de grond. Als ik ben uitgelachen, ga ik weer rechtop zitten, en ik kijk ik hem aan. “I’m sorry, you’re so funny.” zeg ik. Ik meen het niet, maar ja, who cares? Hij komt er toch niet achter dat ik toneel speel. Dat hoop ik tenminste, want ik kan volgens mij nog steeds niet goed toneelspelen. Op dat moment krijg ik een smsje. “I’m sorry.” verschuldig ik me, en ik lees snel het smsje. Ik ga alvast slapen, je hebt de sleutel toch? Het is zeker wel gezellig met Harry. Veel plezier nog x Faye Ik kijk even snel naar de tijd. Fuck, het is al twaalf uur, hoe krijg ik dat nou weer voor elkaar? Ik sms snel even terug dat ik helemaal de tijd ben vergeten, en dat ik er zo aan kom. Met een glimlach berg ik mijn telefoon weer weg. “Your boyfriend?” vraagt Harry. Als in automatisme knik ik mijn hoofd. Zijn gezicht betrekt. “I have to go, I don’t want you to get problems with your boyfriend. Bye Katie.” zegt Harry, en hij loopt weg. Shit, had ik nou net geknikt? Denkt Harry nu dat ik een vriendje heb? Shit, ik heb het helemaal verkloot.