01
And how hard it can be to know you have lost the control.
But with all that, I honestly can say..
It is worth it.
Zijn ogen zo bruin, zo rustig, zo mooi. Zijn mondhoeken zo vredig, zo liefdevol en warm. Zijn kalmte beïnvloedde mij net zoveel als dat mijn zenuwen hem onrustig maakte. Maar toch, ondanks de verschillen die we met ons mee droegen was hij als een vuur in de kachel, hij hield me warm.
'Jacob,' fluisterde ik, hij wendde zich naar mij met een subtiele glimlach rondom zijn prachtige lippen.
'Bella,' fluisterde hij terug. Zijn stem was alsof de goden hem gouden stembanden geschonken hadden. Vloeiend en betoverend.
'Weet je het heel zeker?' Vroeg ik, mijn ogen diep in de zijne gericht.
'Waarom zou ik hierover twijfelen Bells?' Hij legde een hand op mijn schouder die mij als het waren naar beneden drukte.
'Omdat je je eigen kracht niet kent,' reageerde ik neerkijkend op zijn hand, duidelijk makend dat dit niet prettig was.
'Sorry.' Vluchtig trok hij zijn hand terug en liet zijn hoofd een stukje hangen, ik zag de schaamte maar dat niet alleen. Teleurgesteld dat hij geen controle had over zijn gespierde lichaam die de kracht gaf hem een auto te kunnen optillen, met enkele moeite.
'Ik wil het niet,' mompelde ik zachtjes. 'Ik wil niet dat je je bezeerd Jake. Wat moet ik ooit zonder jou?' Ik voelde hoe mijn emotie overnam op mijn stem wat mij zwaar irriteerde.
'Denk je nou echt dat ik als ervaren motor rijder, mijzelf verwond?'
'Nee,' gaf ik toe, 'Ik ben er alleen bang voor.' Ik keek weg, misschien had hij wel gelijk en maakte ik me gewoon te veel zorgen.
'Bells,' kwam er op een speelse toon uit terwijl hij zijn wijsvinger en duim onder mijn kin plaatste en deze omhoog tilde, 'vertrouw me.'
Ik beet op mijn lip en knikte, 'goed dan, maar kom alsjeblieft snel weer terug.' Jacob lachte waardoor zijn spierwitte tanden tevoorschijn kwamen. Hij drukte zacht een kus op mijn lippen waarna hij op zijn motor stapte en over zijn schouder keek.
'Ik hou van je Bella, dat zal ik altijd blijven doen.' Met deze woorden reed hij weg en was hij al snel uit het zicht verdwenen. Ik slaakte een zucht en wachtte tot hij terugkeerde. Ik hield mijn hart vast en hoopte vurig dat hij wist wat hij deed. De vriendelijke lieve maar roekeloze Jake, ik hield ook van hem.
Reageer (2)
Leuwk!!, Dit is toch voor Breaking Dawn?
1 decennium geledenAbo!
1 decennium geleden